Montenegro, Alfred Lord Tennyson

[amaro99]

Alfred Lord Tennyson, jedan od najvecih engleskih pjesnika napisao je poemu "Montenegro" 1877
(Internet Modern History Sourcebook, http://www.fordham.edu/halsall/mod/t...ontenegro.html )

They rose to where their sovereign eagle sails,
They kept their faith, their freedom, on the height,
Chaste, frugal, savage, arm'd by day and night
Against the Turk; whose inroad nowhere scales
Their headlong passes, but his footstep fails,
And red with blood the Crescent reels from fight
Before their dauntless hundreds, in prone flight
By thousands down the crags and thro' the vales.
O smallest among peoples! rough rock-throne
Of Freedom! warriors beating back the swarm
Of Turkish Islam for five hundred years,
Great Tsernogora! never since thine own
Black ridges drew the cloud and brake the storm
Has breathed a race of mightier mountaineers.


Ovu poemu i jos mnogo lijepih podataka o Crnoj Gori mozete naci u knjizi : http://www.amazon.com/exec/obidos/tg...s&n=507846

[amaro99]

Sad pogledajte velikosrpsku asimilaciju na djelu.

Ovo gore je original. Na jednom srpskom situ se nalazi prepjev izvjesnog Trifuna (napravite search na google.com ).

Evo kako se atribut "srpski" pojavljivao u umjetnickim djelima vezanim za Crnu Goru.

CRNA GORADigli su se na visine Kud se di`u i {estare
Carski orli Tu su vjeru i slobodu sa~uvaliKo zrak ~isti S malim mo}ni Spram Tur~ina tu su staliDa dan i no} u rukama Dr`e pu{ke i hanxareJo{ nikada tu|a horda ne pregazi klance ovePolumjesec sav u krvi S wihovih se vra}o stranaPred wihovim stotinama Razbijene sa megdanaHiqade su posrtale Niz litice i doloveO najmawi od naroda Ti velika Crna GoroTi prestole od kamena S kog uzle}e srpski oroPetvjekovni budio~e zore protiv turskog mrakaOd kako se Kroz oblake Digo{e na mjestu tomeTvoje stjene O koje se olujine stra{ne lomeNikad nije jo{ `ivjelo pleme mo}nijih gor{taka.preveo/ prepjevao Trifun \uki}

[Vidoje!]

Eto ni turisticki vodic ne znate da napisete nego molite po svijetu,gabelji nepismeni!?
Vodic je dobar nego cemu bacat' pare kad ce ko-god dodje da vidi da nista nije kako pise u njemu.
Ona kao da je bila u Svajcarskoj a ne u gori Crnoj u kojoj je luksuz imati vodu i struju, gdje more mirise na kanalizaciju, a smece predstavlja znak prepoznavanja da ste jos uvijek u gori Crnoj, gdje ubiti covjeka prestavlja salu, gdje ukrasti gostu znaci nadmudrivanje,gdje je gost duzan da sluzi ugostitelje, gdje je trovanje hranom svakodnevna pojava i tako dalje i tako blize! :shock: :?
BOLJE DA GA JE NASLOVILA: “ROUGH GUIDE THROUGH MONTE-PRKNO”
Izasao je jos jedan-mnogo bolji od ovog 'tvog'!
Jedan pametni Hrvat ga je napisao (ISBN 953178597X), samo sto odudara od ovih vasih histerija (covjek lijepo napisao da su Crnogorci srpsko pleme)!

http://www.amazon.de/exec/obidos/ASI...565766-2745619

Jedva cekam kad-ako dodju turisti i kad pocne ubjedjivanje sta ste i ko ste sa turistickim vodicima!Ti obavezno nauci Tenisona naizust da ne mucas ko na maternjem ili im otpjevaj ako si muzikalan, ima da te priznaju u tren ili vec koji poslije!?

Neznam jesam li ti rekao kako se full-board kaze na crnogorskom!?
-Ima i vode i struje!!!


PS.Ovaj sa Sorbone vas proglasi narodom, ovi drugi vam napisase turisticke vodice, valjda ce se naci neko da sastavi taj bukvari i r(i)jecnik i .....!? :wink:

PPS.Zaboravih ono autenticno montenegro stene ili pasminu!

[Vidoje!]

Evo nekoliko izvoda iz stranih dokumenata, knjiga i stampe, u kojima je rijec o etnickoj pripadnosti i nacionalnim osjecanjima Crnogoraca .

Izmedju brojnih stranaca Francuz Anri Delor, sekretar knjaza Danila (1856-1859), u svojoj brosuri Crna Gora (Pariz, 1862) pise:
"Nahije se dijele na 43 plemena. Imaju 600 sela, 15.000 kuca i 120.000 stanovnika, sve slavosrpske narodnosti i pravoslavne vjere... Oko malog srpskog naroda u Crnoj Gori, koji je jedini od sviju branio svoju vjeru i nezavisnost, zdruzile su se kroz petovjekovnu borbu simpatije i nade sviju onih Srba u Turskoj koji su sacuvali hriscanstvo. Crnogorski je narod tako postao njihov moralni vodj i u tome je njegova snaga i znacaj..".

Drugi jedan Francuz, Sarl Irijart, u knjizi Jadranska obala i Crna Gora (1875) pise: "Poslije Kosovskog boja veza je prekinuta (izmedju Crne Gore i Srbije - B. J.), banovi, vojvode, ili princevi iz Zete nisu se pokorili, i ovaj mali ogranak srpskog stabla predstavljao je nezavisnost rase, odbacujuci vazalnost sultanu...
To je veciti razlog slave Crne Gore". Cetinje je "ruka i mac Srpstva".

Engleski drzavnik i politicar Vilijem Gledston, 1877. godine: "Ona, Crna Gora, koja se kroz cetiri stoljeca nalazila u sredini velikih talasa opasnosti, a provela u njemu zivot pun zara, ta Crna Gora, mozemo slobodno reci, nece umrijeti... Dodajem, oni, Crnogorci, ne dopustise ni senci turske titule da poraste do prave upotrebe, trazeci svoj dio vazduha i plodna zemljista, kao i slobodan prolaz ka suvu i moru bogodanom. Jedno je drugo pitanje, sad, da li ce se njihova braca iz drugih srpskih pokrajina sa njima u kakvoj vecoj mjeri politicki ujediniti, te kakvim federativnim, ili inkorporativnim savezom, jezgro, ako ne i formu, stare srpske drzave nanovo ozivjeti..".


Italijan Viko Mantegaca u svojoj knjizi Crna Gora (1890) pise: "Crna Gora, koja je bila kolijevka Srba na Balkanskom poluostrvu, koja im je dala slavnu dinastiju Nemanjica, postala je, kao sto rekoh, pribeziste porazenih na Kosovu, vrleti, u kojima je u tami srednjeg vijeka - dok je svemocni polumjesec gospodario nad ovim zemljama koji je osvojio Dusan Veliki - zivjela i jacala srpska ideja.
Crna Gora je bila svetionik u koji su ugnjeteni upirali svoje poglede sa nadom, jer u doba kada od nekadasnjeg Dusanovog Carstva ne bejase ostalo ni traga, i kada su se mocne evropske vojske i to ne uvijek uspesno borile u ime hriscanstva s Turcima, uvijek je postojao planinski vrh i ta visoka stijena Crna Gora, sa koje su se leprsali krst i zastava srpske nezavisnosti..".

Pisanje petrogradskog "Heralda" 1893. godine o 400. godisnjici Obodske stamparije: "Ma koliko da zvuci paradoksalno, ovo je jubilej cisto kulturnog znacaja, koji nam dokazuje da su Srbi i u najtezim danima svoje proslosti isli uporedo sa civilizovanim Zapadom".

Istim povodom Gledston je rekao: "U prvoj srpskoj drzavi Crnoj Gori stampale su se knjige kada su u Velikoj Engleskoj stampare u tamnice bacali i na smrt osudjivali".

Njemacki slavista Gerhard Gezeman (1888-1948) u svom ratnom dnevniku pisanom pri odstupanju sa srpskom vojskom preko Albanije 1915. i 1916. pise:
"Crna Gora se po svojoj tradiciji dijeli na plemena cak i danas jos, nakon sto su se centralisticka vlast i dinastija Petrovica vec tokom nekoliko generacija trudili da narod odviknu od starih partikularistickih, cesto anarhicnih plemenskih osjecanja i nametnu mu crnogorsko drzavno osjecanje. Ja, medjutim, u razgovorima s Crnogorcima - i obrazovanim i neukim - nailazim zacudo malo ,crnogorskog' drzavnog osecanja i drzavne svijesti.
Oni su izvanredno dobri Srbi. Njihovo srpsko nacionalno osjecanje i nacionalna svijest nesumnjivi su kao kod Sumadinaca ili bosanskih revolucionara. Kad hoce da povuku crtu pri razlikovanju izmedju sebe i drugih Srba, to sigurno nije politicke prirode vec crta koja odvaja patrijarhalne staroplemenske od modernizovanih kolonista. Cijela Kraljevina Srbija do 1912. je zemlja naseljenika...
Jedina razlika koju Crnogorci izmedju sebe i ,drugih' isticu jeste: da su oni ,bolji Srbi', jos bolji Srbi nego drugi..".

A u svom djelu cojstvo i junastvo starih Crnogoraca (1943) Gezeman pise: "Crnogorac je po svome legendarnom vjerovanju ne samo najbolji ratnik na svijetu, vec i najbolji Srbin, srpskiji od svih Srba. I u tome ima donekle pravo. On je u najmanju ruku heroicka kvintesencija srpsko-dinarske duse. Uz to i legenda ima svoju biolosku vrijednost. Ova ovdje ulivala je Crnogorcu samopouzdanje i gotovost da sebe prinosi na zrtvu".
Gezeman kaze da "od svih junaka proslosti koji su u Crnoj Gori bili na velikoj cijeni Milos Obilic uziva najvece postovanje koje je kult postalo. I to je vec odavno poznato..".

PS.OMERE, OMERE! YOU CAN’T JUDGE A BOOK BY ITS COVER!!!
Ajde bolan nauci vec jednom da citas a ne samo da sjedis pored knjiga!

[Njegus]

pjesmica je fina i istinita. samo ne znam sta vi bosnjaci/dukljani zelite dokazati sa ovom pjesmicom?

ne razumijem zasto se brisu pisma Kralja Nikole, koja direktno dokazivaju da su crnogorci dio srpskog naroda... te da je i sam Kralj Nikola bio zagovornik zajednice srpskih drzava.

nemam vremena sada da postiram pisma Nikole I, ali nadam se da kada to budem ucinio, da se niko od moderatora nece buniti.

pozdrav, i srecan vam praznik.

[Desert Eagle]

Njegus tebi nije dobro definitivno

[Njegus]

Vidimo da se spominju bajke, kako su Crnogorci patili za Kosovom, ali evo pravih, brizljivo sakrivanih cinjenica (da se babologija ne bi kvarila)!

1.
U Marickoj bitci Srba protiv Turaka 1371 god. Balsici (Crnogorci) nisu ucestvovali.

Нисам ни ја био присутан тој битци, значи ли то да не могу патити за Косовом?

нисам се борио на Косову 1999. Значи ли то да Косово за мене није светиња?

народне мисли и народне жеље су најбоље описане у народним и гусларским пјесмама, у народној легенди и митoлогији.
морам ли те подсјећивати да је највећа војна почаст у Црногорској Војсци био ОРДЕН ОБИЛИЋА!?

коме мислиш ође солити памет?
Косово је централна тема црногорског бића. Сама Црногорска капа је пуна косовског симболизма. Црногорска народна ношња је Српска народна застава.

Како ви дукљани-бошњанци објашњавате горе наведене његошеве стихове?! дај да чујем и ту вашу рационализацију. сигуран сам да и сами себи досадите са сопственим лажима и фобијама.

[Carski]

Drugi jedan Francuz, Sarl Irijart, u knjizi Jadranska obala i Crna Gora (1875) pise: "Poslije Kosovskog boja veza je prekinuta (izmedju Crne Gore i Srbije - B. J.), banovi, vojvode, ili princevi iz Zete nisu se pokorili, i ovaj mali ogranak srpskog stabla predstavljao je nezavisnost rase, odbacujuci vazalnost sultanu...
To je veciti razlog slave Crne Gore". Cetinje je "ruka i mac Srpstva".



Italijan Viko Mantegaca u svojoj knjizi Crna Gora (1890) pise: "Crna Gora, koja je bila kolijevka Srba na Balkanskom poluostrvu, koja im je dala slavnu dinastiju Nemanjica, postala je, kao sto rekoh, pribeziste porazenih na Kosovu, vrleti, u kojima je u tami srednjeg vijeka - dok je svemocni polumjesec gospodario nad ovim zemljama koji je osvojio Dusan Veliki - zivjela i jacala srpska ideja.
Crna Gora je bila svetionik u koji su ugnjeteni upirali svoje poglede sa nadom, jer u doba kada od nekadasnjeg Dusanovog Carstva ne bejase ostalo ni traga, i kada su se mocne evropske vojske i to ne uvijek uspesno borile u ime hriscanstva s Turcima, uvijek je postojao planinski vrh i ta visoka stijena Crna Gora, sa koje su se leprsali krst i zastava srpske nezavisnosti..".

Vidimo da se spominju bajke, kako su Crnogorci patili za Kosovom, ali evo pravih, brizljivo sakrivanih cinjenica (da se babologija ne bi kvarila)!

1.
U Marickoj bitci Srba protiv Turaka 1371 god. Balsici (Crnogorci) nisu ucestvovali.

2.
18. septembra 1385.god na Surskom polju kod Berata (u danasnjoj Albaniji), poginuo je Balsa Drugi Balsic.Srbi u ovoj bitci nisu ucestvovali (niti je interesantna za Srpsku istoriografiju).

3.
Negdje 1388 na Plocniku, Srbi su imali bitku sa Turcima.Ni u ovoj bitci nije ucestvovala Zetska vlastela Balsici i preci danasnjih Crnogoraca.

4.
1389 god Srbi su imali boj sa Turcima na Kosovu, a ni u ovoj bitci Balsici (Crnogorci) nisu ucestvovali.

5.
Djuradj Drugi Balsic je 1402god. ranjen u borbama s Turcima kod Gracanice i od tih je rana umro u 1403 god.Ni u ovoj bitci Srbi se nisu borili na strani Balsica, a Srpsku istoriografiju ne zanima ni ova bitka!

U Maričkoj bitci nisu Turci udarili na Srbe, nego Srbi su krenuli na Turke. To je bila prva srpska ofanziva protiv Osmanlija, koja se ali nesrećno završila za Srbe. Bitka je bila u današnjem trouglu Bugarske, Grčke i Turske u blizini mesta Černomina odnosno kod Jedrene, na polju koje Turci dan danas nazivaju "smrt Srba" (ili tako nekako). Mrnjavčevići, kralj Vukašin i brat mu gospodar serske oblasti Jovan Uglješa, ne bi krenuli na Turke da nisu bili ubeđeni u svoju nadmoć i pobedu. Jedna teorija istoričara zašto su Mrnjavčevići krenuli u ofanzivu koja se katastrofalno završila za Srbe jeste da su Osmanlije iznenadom bili zauzeti u maloj Aziji, te su naši hteli da iskoriste priliku i da udare Osmanlijama s leđa. Tu su se ali grdno prevarili, jer Osmanlije ne samo što su se iznenada vratili, nego su sa sobom doveli i pomoćne trupe turskih država iz male Azije. U ovom smislu čak da su Mrnjavčevići i pozvali Balšiće (koji su priznavali vrhovnu vlast Mrnjavčevića) u pohod na Osmanlije, vremena nije bilo da se sačeka mobilizacija svih trupa jer je procenjena situacija zahtevala da se odmah krene.

1385 do 1403 Zetom je vladao Đurađ II. Stracimirović. U početku svoje vladavine Đurađ II. je morao da prihavti osmanlijsku vrhovnu vlast zbog čega nije ni učestovao u Pločniku 1387, kada su Osmanlije udarili na Srbe ali od Srba ipak bili potučeni. 1389 u vreme Kosovske bitke Đurađ II. je bio zavađen sa bosanskim kraljem Tvrtkom I., te se čak bio koristio i turskih jedinica u borbama protiv Tvrtka. Te godine su toliko ocrnile ime Đurađa II. Stracimirovića, da je jedan njegov rođak, Đurađ Stracimirović, prešao u tabor Vuka Brankovića i u ovoga postao protovestijar, visoku državni činovnik. Vuk Branković je pokušavao uz svog protovestijara iz roda Balšića da zavlada Zetom, ali mu to nije uspelo. To je bilo 1390. Đurađu II. Stracimiroviću se ipak nije isplatiha kohezija sa Osmanlijama, te su ga ovi zarobili i tek 1394 ili 1395 pustili na slobodu, uz zamenu za Skadar, koji je ali Đurađ II. 1395 osvojio natrag i zatim predao Mlecima.

Đurađa II. Stracimirovića nasleđuje 1402 ili 1403 sin Balša II. Stracimirović, po majci Jeleni unuk kneza Lazara Hrebeljanovića, koji 1421 umire. Svoju Zetu zaveštao je u nasledstvo svome ujaku Stefanu Lazareviću, sinu Lazarevom. Stefan Lazarević i posle njega Đurađ Branković "Smederevac" regirali su Zetom do 1453. Kada je Zeta pripala Stefanu Lazareviću, Mleci su bili ovladali celom primorju te su krenuli i ostalu Zetu da osvoje. Rat za Zetu koji je zatim zavladao između Srba i Mletačke republike trajao je 1421-1423, a postepeno i do 1426 kada je potpisan Vučitrnski sporazum. U Grbalju u Boki Kotorskoj seljaci su se pobunili takođe protiv Mletačke republike. 1423 Srbi su podigli kod Skadra utvrđenje i lancima zatvorili ušće reke Bojane i tako blokirali mletačko brodovlje, što je bio novitet u vođenju balkanskih ratova, jer je takav način blokiranja reke bilo poznato samo u Carigradu gde su Vizantinci sa lancima znali da blokiraju takozvani zlatni rog. Vučitrnskom sporazumu Srbi su dobili primorske gradove Budvu, Kotor i Bar (gde je postavljeno sedište zetskog vojvode i pravoslavnog episkopa za Zetu), zatim Drivast i Danj kod Skadra, dok su Mleci zadržali Skadar i Ulcinj. Taj sporazum Mleci nažalost nisu dugo ispoštovali, te kada je Srbija oslabila zbog novih osmanlijskoh pohoda, Mleci su ponovo zauzeli primorske gradove i Gornju Zetu, koju je Đurađ Branković pod svoju vlast vratio tek 1444 dok su Mleci zadržali primorske gradove.
U to vreme kao mletački agent stiže u severnu Albaniju jedan Stefan Maraponte, potomak jedne grane Balšića, i pokušava da podigne ustanak u Zeti. Kako mu to nije uspelo i kako su ga potukli Đuraševići (kasnije Crnojevići) koji su postali vojvode Zete, Maraponte se vraća u Veneciju i tamo brza pada u nemilost. 1452 dolazi do raskola Đuraševića sa Đurđem Brankovićem koji je sve manje u stanju da brani Zetu od tuskih napada i pohoda, i Đuraševići, nazivajući se sada Crnojevići, obraćaju se Mletačkoj republici, i priznajući njihovu vrhovnu vlast traže njihovu zaštitu od Turaka. Srbija Brankovića pala je pod turku vlast 1459. godine, Bosna 1463, i zadnje dve srpske države koje su opstale bile su Hercegovina Hercegovića (do 1485) i Zeta odnosno Crna Gora Crnojevića (do 1528) - vidi paralelu: Hercegovići = Hercegovina, Crnojevići = Crna Gora!

Šta se tiče Brankovića, oni su kao ugarski vazali ostali u Sremu sve do 1502, a grb Brankovićev postaje kasnije grb i Crne Gore:

Grb Brankovića na kovanom novcu


Srpska država Stefana Lazarevića


Ako pišemo istoriju, onda kakvu jeste, bez istorijskih revizija i političkih poruka..

[Vidoje!]

Збирку Пустињак цетински, потписану са "Владика црногорски Петар Петровић" и објављену 1834. године, аутор је посветио српском роду, и ова кратка посвета најбоље говори о Његошевом односу према Српству и месту песника и Црне Горе у њему:

"Србин српском роду своме
ово дјелце посвећује.
његово је ситно цв'јеће
по ливади правој Српства
и узрасло и побрато
и у в'јенац роду дато. "

[Vidoje!]

Своје највеће дjело, Горски вијенац (1847), Његош је посветио
"праху оца Србије", то јест Карађорђу, дижући вођу Првог српског устанка у врх савремених европских ратних великана. У самом набрајању "осам Белониних близанацах" (Наполеон, Карло, Блихер, кнез Велингтон и Суворов, Карађорђе, бич тирјанах и Шварцерберг и Кутузов) једино Велингтон и Карађорђе имају одреднице уз име: први титулу кнез - ознаку високог достојанственика у највишим војним дужностима у земљи, а други епитет "бич тирјанах" - највише одличје и за "лафа из грмена великога", а некмоли из онаквога каква је била ондашња Србија, и то супротстављена онаквом тиранину. Његошев " тополски херој" је бесмртан. На његовом путу су "све препоне", али он стиже до великог циља:

"диже народ, крсти земљу, а варварске ланце сруши,
из мртвијех Срба дозва, дуну живот српској души"
(стр. 15-16).

[Vidoje!]

У Свободијади, дjелу без посвете, Његош се обраћа "неба шћери" следећим стиховима:

"Дај ми пјеват славна дјела
отачаства бранитељах,
њих јунаштва казат фална
од нестања српског царства,
који крвцу како воду
вјечно лише, и сад лију,
за обрану и свободу
непрестано боје бију;
који рода славу бојну
сачуваше и дигоше
испод ногах варварскијех хуком сјајна оружија"
(Пјесма прва, ст. 10-21).

[RoNN|3]

kakve veze ima kome je Njegosh posvetio koju zbirku pjesana??
svak mozhe tumachiti Njegosha na svoj nachin..
a ja dok sam njegova djela chitao niđe nijesam naishao na dio
koji kazhe: Crnogorci i Srbi su isti narod.. :wink:
pojmovi Crnogorac i Srbin, Crnogorsko i Srpsko itd.. niđe nijesu upotrebljeni u istom kontekstu
ja nemam nishta protiv Karađorđa, bio je junak i svaka mu chas..
ali to je druga drzhava, to je istorija druge drzhave i to je "s one strane granice" i ne zanima me..
i u Njegoshevo vrijeme nije ni pomena bilo o tome kako su Srbi i Crnogorci jedno isto
a Njegosh je koliko se vidi iz njegovih djela velichao ono shto je tako da se izrazim:
prava vrijednost srpskoga naroda tachnije Milosh Obilic, car Lazar, junashtvo Kosova uopshte, zatim Karađorđe itd..
a Crnogorci tada nisu ni chuli za Milosha Obilica i Njegosh je prvi koji je to ime spomeno u Crnoj Gori
i to 450 godina nakon Kosova, a ne da se nash mentalitet i identitet zasniva na Kosovu :wink:

to shto se u Gorskom Vijencu spominje rijech Kosovo nekih 10 ili 20 puta vi zakljuchujete da je tema Gorskog Vijenca Kosovo..
i vi da pominjete retardirane..

[amaro99]

Au, sto bi ovim ......... (dopisi) te se gicaju ovoliko. A kad ih cojek iziritira oni bijes iskaljuju ili guslajuci ili prijeteci. Po tastaturi tipkaju isplazenog jezika i tesko disuci, oci im zakrvavljene, a zubi sijevaju. A sto ih je ovo razljutilo, ako ne mrze Crnu Goru?

Cijela stvar je bila oko jedne lijepe knjige koja moze obradovat sve one koji vole Crnu Goru. Druga poenta je sramno, sebicno i sovinisticko prevodjenje ove poeme.
Srpstvo kod Tennysona nije pominjano, no izraz "najmanji od naroda, ..., o velika Crna Goro..." Srbi nijesu najmanji od naroda. Jasno je iz konteksta da se "najmanji" odnosi na brojnost.

Evo jos jedne lijepe knjige dostupne sirom svijeta:
Nikola and Milena, King and Queen of the Black Mountain: The Rise and Fall of Montenegro's Royal Family by Marco Houston

http://www.amazon.com/exec/obidos/tg...amp;vi=reviews

Synopsis
This work is the culmination of years of research into the royal family of Montenegro and its role in European history. The focus is on the life and times of King Nikola I of Montenegro (1841-1921), an era during which the country played a vital role in European dynastic and political affairs. Filled with extensive photographic material combined with the royal family's personal letters and diaries, and drawing on a wealth of material from the archives held by the Museum of King Nikola I in Cetinje, the book tells the story of Montenegro's last ruler and his family. It delves into the remarkable marriages, political triumphs and disasters, the ruler's pivotal role in World War I and the family's lives as exiles. There is also a huge amount of historic material both photographic and documentary, as well as in-depth treatment of related topics: earlier Montenegrin and Balkan history, relations with Serbia's royal family, and international relations

[amaro99]

Dva znamenita svjetska pjesnika Alfred Lord Tennyson i Matija Beckovic o Crnoj Gori.

Jedan veli "O najmanji od naroda", drugi je pozelio da najmanji od naroda umre prije njega.
Jedan veli "O velika Crna Goro", drugi je rekao da je crnogorska drzavnost splet nesretnih okolnosti.

[amaro99]

Napravite jedna ekperiment. Postirite tekst o Crnoj Gori, u kojoj ce se govoriti pozitivno o njenim prirodnim ljepotama, slavnoj istoriji, i sl. bez ikakve etnicke pozadine.
Javice se bijesni copor koji ce poceti zajedljive sarkazme, vulgarnosti i vrijedjanja, ne vise "separatista", "Dukljana" i sl. no svih Crnogoraca i cijele Crne Gore. Mozete probat slicno na serbiancafe.com.
U ovome prednjace upravo oni koji ili zive u Crnoj Gori ili imaju porijeklo vezano za Crnu Goru.
Je li ovo normalno, ili je releks kompleksa, iskrivljenih do patologije nacionalnih osjecanja, nedostatak minimuma ljudske konzistencije, nemogucnost da se pomire da jos jedna zemlja zeli da ode.

Yaramaz, pretpostavljam rodom iz Rudina, je ovdje pozelio da poumiru stanovnici, za njega "srpskog" Cetinja. Mali Vidoje apsolutno ne moze cuti za crnu boju zbog Crne Gore. Ipak joj pripisuje srpstvo. Vjerovatno je jedina srpska zemlja koju ne moze smislit. Izvjesna Aellita ni sa srpstvom.

Srbijanac nikad ovako ne moze mrzit Crnu Goru. Srbijanac je moze ignorisat, ali joj ne moze ovim fanatizmom pozeljet zlo.

[Branislav]

Alfred Lord Tennyson, jedan od najvecih engleskih pjesnika napisao je poemu "Montenegro" 1877
(Internet Modern History Sourcebook, http://www.fordham.edu/halsall/mod/t...ontenegro.html )

They rose to where their sovereign eagle sails,
They kept their faith, their freedom, on the height,
Chaste, frugal, savage, arm'd by day and night
Against the Turk; whose inroad nowhere scales
Their headlong passes, but his footstep fails,
And red with blood the Crescent reels from fight
Before their dauntless hundreds, in prone flight
By thousands down the crags and thro' the vales.
O smallest among peoples! rough rock-throne
Of Freedom! warriors beating back the swarm
Of Turkish Islam for five hundred years,
Great Tsernogora! never since thine own
Black ridges drew the cloud and brake the storm
Has breathed a race of mightier mountaineers.

A mogao si da postavis i ovaj Tennysonov dio u istom "Montenegro" : "Montenegrins are Serbs' aristocracy" - "Serb Sparta"

[Desert Eagle]

Nijesu Crnogorci srbi nikad bili niti ce

[Carski]

They rose to where their sovereign eagle sails,
They kept their faith, their freedom, on the height,
Chaste, frugal, savage, arm'd by day and night
Against the Turk; whose inroad nowhere scales
Their headlong passes, but his footstep fails,
And red with blood the Crescent reels from fight
Before their dauntless hundreds, in prone flight
By thousands down the crags and thro' the vales.
O smallest among peoples! rough rock-throne
Of Freedom! warriors beating back the swarm
Of Turkish Islam for five hundred years,
Great Tsernogora! never since thine own
Black ridges drew the cloud and brake the storm
Has breathed a race of mightier mountaineers.

Pokrali od Rakovića koji ovu pesmu drži već dve godine na:
http://www.njegos.org/petrovics/poems.htm

:idea:

[Beranac]

Sir Alfred Tennyson pokrao stih od Rakovica? Sram ga bilo.

[Beranac]

Kako ide knjiga? Nadam se da imam zasluzeno i uvazeno mjesto u njoj, kao najveci virtuelni raskrinkac velikosrpstva poslije Solane.

[Branislav]

Posalji mi tvoju fotografiju tako da centralni poster sa Hall Of Famom bude potpun... :shock:

[Beranac]

Izvoli:



Nego me cudi taj tvoj masohizam da postavljas link na temu gdje definitivno raskrinkavam vase falsifikate.

[Aellita]

Srbi i Crnogorci, tj tadasnja Srpska vlastela i tadasnja Zetska vlastela ni u jednoj bitci od ovih 5 bitaka u 30-tak god. nisu se zajednicki borili protiv zajednickog neprijatelja - Turaka!

Kakav je bio "istonarodni" osjecaj Srba i Crnogoraca, ako se ni u jednoj bitci nisu borili zajedno, protiv zajednickog neprijatelja ???


NISU IMALI ISTONARODNI OSJECAJ, JER NISU BILI ISTI NAROD.
DA SU BILI ISTI NAROD, BORILI BI SE PROTIV ZAJEDNICKOG NEPRIJATELJA, BAR U NEKIM BITKAMA!

Nivo logike ti je kao kod Nade Topcagic. Jos nijesi izgovorio recenicu koja ima dokaznu snagu. Zauzvrat, gluposti ti jako idu od ruke.

1. Engleska vlastela je ratovala medjusobno do iznemoglosti u srednjem vijeku, pa su opet Englezi jedan narod.

2. Da je srednjevijekovna vlastela to sto odredjuje narod, onda Hrvati i ne postoje, no postoje samo Madjari i pokoji Svabo.

3. Nijesu Srbi i Crnogorci isti narod zbog srednjevijekovne vlastele, no zbog krvnog srodstva stanovnistva, zajednickog jezika i vjere.

Eto ti, pa crkni!

[Beranac]

no zbog krvnog srodstva stanovnistva

Znaci ti imas uzorak krvi svih Srba u 6. vijeku i uporedjivala si tu krv sa krvnim zrncima danasnjih Crnogoraca i Srba. Eh, pa...

[Grad Heroja]

Ada kako nema ona i Rak(o) vic hahahahahaaa