Iz raznih novina

[PARABELUM]

Samo se smij mladicu.Mi iz SNS-a znamo kako!

Pomaga Bog!

Pa choche dje si ti do sad fala ti sto me nasmija e se odavno ovako nisam nasmija
Bog da vi je u pomoc

[Blitzkrieg]

Samo se smij mladicu.Mi iz SNS-a znamo kako!

Pomaga Bog!

Gospodo(takozvana) iz SNS,sto ne potjeraste Drnovseka???Mnogo vas se okupilo na onom skupu...

[Zvek_Zivi]

Zaboravijo si ono "LJELJEEEEEE" care nad carevimaaaaa
kralju nad kraljevimaaaaaaaa
ljeljeeeeeeee kukuuuuuu
evo ti je drustvo dosloooo
ljeljeeeeeee
na tebe je ljetnja robaaaa
ljeljeeee
a sada je zimsko doba
ljeljeeeeeee
ahahahahahahahahahahahahahhaha !



REAGOVANjA NA NAJAVU SNS-A O ORGANIZOVANjU DEMONSTRACIJA

Sekulić: Mandić može da napravi jedino folk paradu


Neka SNS zauzme mjesto u pregovaračkom timu sa Lajčakom, poručio Predrag Popović (NS), dok Dragica Perović (DSS) upozorava na rizik od eventualnih nemira

Podgorica, 16. januara - Činjenica da Andrija Mandić, kao lider jedne od opozicionih partija, poziva na ulične nemire sa tvrdnjom da je Crna Gora nestabilno društvo - govori najviše o njemu i SNS-u. Svoje antievropejstvo i antidemokratičnost dokazuje tako što će još jednom pozvati građane na protest, koji će, kao i svi do sada, biti neuspješan, rekao je Predrag Sekulić, portparol DPS-a, komentarišući Mandićevu najavu skorih demonstracija i ocjenu da je Crna Gora "nestabilno društvo".
- Jedini Mandićev način da okupi nešto više pristalica je da dovede neku zvijezdu i napravi folk paradu po Crnoj Gori, što je bio njegov manir do sada, istakao je Sekulić. Crna Gora je stabilno demokratsko društvo i ozbiljna država koja neće dozvoliti da je destabilizuje bilo koji politički lider poput Andrije Mandića, dodao je Sekulić.
Predsjednik Narodne stranke Predrag Popović, umjesto komentara Mandićevih najava protesta, pozvao je lidera SNS da učestvuje u pregovorima o referendumu sa evropskim izaslanikom Miroslavom Lajčakom. Ne bih da komentarišem politički stav SNS, ali bih iskoristio priliku da pozovem Mandića da zauzme mjesto u pregovaračkom timu opozicije sa EU i gospodinom Lajčakom, rekao je Popović.
- DSS uporno ukazuje na realnu opasnost od mogućih nemira u Crnoj Gori, koje, nažalost, svjesnim i nedemokratskim potezima izaziva režim, kaže Dragica Perović, poslanik ove partije u republičkom parlamentu. Ako režim misli da jednostranim potezima krene u sprovođenje eventualnog referenduma postoji realna opasnost od nečega čega se svi bojimo, a što niko ne želi. Ne može se u istu ravan staviti krađa izbora i države. Stoga, biti medijator nekih poziva na javne proteste nosi rizik od opasnosti koje je i Evropa svjesna, pogotovo kada se imaju u vidu negativna iskustva iz bliske prošlosti zemalja iz okruženja, rekla je Perović.
Komentar Mandićeve najave protesta u Crnoj Gori nijesmo uspjeli da dobijemo od SNP.

[pljaka n*1]

e pa fino je kad se oslobodioci Dubrovnika sad bave ekonomijom

[Petar Mrvaljevic]

e pa fino je kad se oslobodioci Dubrovnika sad bave ekonomijom

I Kosova.


P.S. Dje je onaj Mandic koji nas je ucio (preko televizije i ostalih medija) da bacimo vaucere.

[Nikollaki]

I Kosova.


P.S. Dje je onaj Mandic koji nas je ucio (preko televizije i ostalih medija) da bacimo vaucere.

Ne zaboravi tu i liberale isto...

[nihil]

Samo da podsjetimo zaboravne, DPS na celu sa Milom je oslobadjao Dubrovnik narocito od materijalnih dobara koja su opljackana i danas se koriste od strane vlasti u CG.

[pljaka n*1]

Samo da podsjetimo zaboravne, DPS na celu sa Milom je oslobadjao Dubrovnik narocito od materijalnih dobara koja su opljackana i danas se koriste od strane vlasti u CG.

pa ok, evo da se drzimo teme, stvar je u tome sto su ovi rekli da su pogrijesili i trazili oprost(?), a vi jos nijeste nacisto da li se sad baviti oslobadjanjem opet, ili ekonomijom.
ili kombinovano

[Zvek_Zivi]

--------------------------------------------------------------------------------

Samo da podsjetimo zaboravne, DPS na celu sa Milom je oslobadjao Dubrovnik narocito od materijalnih dobara koja su opljackana i danas se koriste od strane vlasti u CG.
__________________
ahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahhahahahahah hahahahahahhahahahha Vidijo sam kod Mila jedan TV i jedan Pnizider iz djubrovnika (crno bijeli) u garazu hahahahahhhahah !

[Janko23]

Zašto je Malteški red vitezova organizovao susret Vujanovića i pape Benedikta džvi
Nezavisnost trampe svetinjama
- Malteški vitezovi, prema tvrdnjama crnogorske opozicije, žele da se dokopaju desne ruke sv. Jovana Preteče i Krstitelja, dela (častice) Časnog krsta na kojem je Hristos raspet, i Čudotvorne ikone Bogorodice Filermske
- Posetu Vujanovića Vatikanu organizovao je Anton Zbutega, vitez Malteškog reda i bliski rođak kotorskog biskupa Branka Zbutege. U Mitropoliji crnogorsko-primorskoj ne žele da govore o spekulacijama i o tome će se izjasniti tek ako bude zvaničnog zahteva za selidbu svetinja
BEOGRAD/CETINjE - Malteški red vitezova želi da se dokopa dragocenih svetinja - desne ruke sv. Jovana Preteče i Krstitelja, dela (častice) Časnog krsta na kojem je Hristos raspet, i Čudotvorne ikone Bogorodice Filermske koje se čuvaju u Cetinjskom manastiru odnosno Državnom muzeju u Cetinju. Zauzvrat, ova moćna organizacija založila bi se kod Svete stolice da ona podrži nezavisnost ove republike - upozorili su predstavnici crnogorske opozicije, posle nedavnog susreta predsednika ove republike Filipa Vujanovića i poglavara Rimokatoličke crkve pape Benedikta 16. u Vatikanu.

Predstavnici opozicije posebno su ukazali kako je na neuobičajen način došlo do susreta Vujanovića i pape, zbog čega s razlogom i sumnjaju u mogućnost nesvakidašnje trampe. Naime, audijenciju šefu crnogorske republike obezbedili su upravo "vitezovi" mimo svih diplomatskih procedura. Umesto da posetu organizuje ambasada SCG u Vatikanu ili eventualno crnogorska diplomatija, to je uradio Anton Zbutega, vitez Malteškog reda i bliski rođak kotorskog biskupa Branka Zbutege.

Protojerej Radomir Nikčević, šef kabineta mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija, nije želeo da komentariše ove navode. Kako smo nezvanično saznali, u Mitropoliji ne žele da govore o ovim spekulacijama i o tome će se izjasniti tek ako bude zvaničnog zahteva za selidbu svetinja.

Pominjanje tri velike svetinje koje se nalaze u Cetinju prilika je da se podseti na njihov značaj i put do nekadašnje crnogorske prestonice.Sveti Jovan Krstitelj i Preteča Gospodnji proslavlja se 20. januara po julijanskom kalendaru, dan posle Bogojavljenja i od svih ostalih proroka se razlikuje po tome što je imao sreću da svojom rukom krsti Isusa Hrista i jedini je, pre dva milenijuma, svojom desnicom pokazao svetu Onoga koga je prorokovao. Za ruku sv. Jovana priča se da ju je svake godine na svetiteljev dan arhijerej posle liturgije iznosio pred narod. Ponekad se ta ruka javljala raširena, a ponekad zgrčena. U prvom slučaju označavala je rodnu i obilnu godinu, a u drugom nerodnu i gladnu.

"Ruka koja je zahvatila vode iz Jordana i podigla se nad glavom Hristovom nalazi se među nama", zapisao je u "Misionaru" vladika Nikolaj Velimirović. Ruka kojoj su se poklonili i za koju su se borili da je imaju pri sebi mnogi sveci, razni carevi, patrijarsi i vernici iz svih doba u proteklih dvadeset vekova, i danas je u posedu Srpske pravoslavne crkve. Preneta je kod nas 1917. godine, sa ruskog dvora Romanov, posle boljševičkog prevrata i za nju se vezuju brojna čudesna isceljenja.

Sveti Jovan, rođen šest meseci pre rođenja Hristovog, od oca Zaharija i majke Jelisavete, stradao je u vreme rimskog cara Iroda. Sveti Jovan ga je opominjo da ne sme da se ženi ženom svog brata. Po nagovoru žene Irodijade, Irod zatvori sv. Krstitelja u tamnicu plašeći ga da će da ga pogubi. Na Irodov rođendan, na zabavi, razvratna Salomija, ćerka Irodijadina, tražila je i dobila od zanetog Iroda Krstiteljevu glavu na tanjiru.

Dželat je glavu posekao i doneo Irodijadi, a sve krvnike kasnije je stigla kazna, a samoj Salomiji je led odsekao glavu. Irodijada je tajno odnela Krstiteljevu glavu u Jerusalim, sahranila je, a jedan monah ju je kasnije pronašao. Glava je išla od ruke do ruke isceljujući, da bi 850. godine bila položena u Carigrad, u Carskoj crkvi. Na put iz Sevastije, gde je na krvavoj gozbi Irodovoj posečen sv. Jovan Krstitelj, ruka njegova krenula je sa jevanđelistom Lukom.

Sveti Luka, uspeo je da izdejstvuje da ponese desnu ruku, žitelji Antiohije dočekali su je i čuvali sa velikim poštovanjem. Međutim, u vreme cara Julijana Otpadnika ruku su sakrili tamošnji hrišćani u Antiohiju. Posle Julijanove smrti, desnica svetog Jovana ponovo je izneta iz gradske kule, gde je bila sakrivena. U desetom veku, za vreme zajedničke vladavine cara Konstantina Porfirogenita (913-959) i njegovog srodnika Romana (920-944) uspelo je đakonu Jovu iz Antiohije da iz antiohijskog hrama Svetog apostola Petra, krišom od rizničara, uzme Krstiteljevu ruku i žurno krene prema Carigradu.

Tek kada je stigao u Halkidon, grad u severozapadnom kraju Vitinije, na obali Bosfora, prisutnim hrišćanima je pokazao šta ima kod sebe. Zapisano je da su na obalu izašli i carevi i sav narod, da je dočekaju "kao da samog svetog Krstitelja koji nevidljivo dolazi s neba susreću". Kasnije su od ruke Jovanove odvojena dva prsta. Jedan prst, veruje se, dat je Studitskom manastiru Svetog Jovana, i on se danas, u kivotu oblika desne ruke, nalazi u Otomanskom muzeju u Carigradu. Drugi prst car Teodor Laskiris darovao je 1219. godine našem Svetom Savi, prilikom proglašenja samostalnosti Srpske crkve.

Sveti Sava ovu svetinju položio je u Žiču, da bi potom, sa preseljenjem arhiepiskopskog prestola, i ona bila preneta u Pećku patrijaršiju. Po propasti srpske srednjovekovne države, Jelena Branković ovu svetinju uzima i odnosi u Moreju, na dvor svoga oca Tome Paleologa. Pošto su potom Turci zauzeli i Carigrad i Moreju, Toma Paleolog, zajedno sa svetinjom, sklanja se u Italiju, kod pape Pija. Svetinju predaje papi, a on, pošto je bio rodom iz Sijene, Krstiteljev prst daruje tamošnjoj katedrali, gde se i danas čuva, u kivotu s natpisom: "Desnica Pretečina. Pomeni Savu arhiepiskopa srpskog".

Desna ruka svetog Jovana ostala je u Carigradu sve do dolaska Turaka. I oni su prema njoj imali veliko poštovanje, onakvo kakvo danas ima, navodi se, i glava Jovanova u džamiji u Damasku. Međutim, da bi umirio ratnički raspoložene latinske ritere, poznate kao vitezovi svetog Jovana, kojima je cilj bio da čuvaju sveta mesta, a koji su se tada nalazili na Rodosu, sultan Bajazit Drugi predaje im 1484. godine Krstiteljevu desnicu. Turci su Jovanovce potom proterali i sa Rodosa. Njihovo novo odredište bila je Malta, gde su za ovu i druge dve svetinje 1573. podigli crkvu Svetog Jovana. Po imenu ovog ostrva poteklo je i njihovo ime - Malteški vitezovi. Ovde su se zadržali dva veka, do kraja 18. veka, kada ih je proterao Napoleon, ukidajući red Malteških vitezova. Zaštitu su potražili od ruskog cara Pavla Prvog. Oni su uzvratili velikim darom, ustupajući svetinje koje su mnogi carevi želeli da imaju - častice (deo) Časnog krsta i Bogorodicu Filermosu. Znajući o kakvim svetinjama je reč, car Pavle naloži najveštijim majstorima svog carstva da ih dostojno opreme i bogato ukrase i smeste najpre u carsku rezidenciju u Gatiinu, a potom u Zimski dvorac u Petrogradu.

Sto dvadeset godina Jovanove mošti provele su u Rusiji, a onda ih car Nikolaj Prvi Romanov daje svojoj majci Mariji, da ih ona sakrije. Marija ih prenosi u zemlju svog porekla, u Dansku, da bi ih potom njene kćeri, velike kneginje Ksenija i Olga, predale mitropolitu Antoniju Hrapovickom. Mitropolit je svetinje privremeno smestio u pravoslavni hram u Berlinu, a onda se zajedno sa njima preselio u Srbiju, u Sremske Karlovce, gde je ubrzo posle toga osnovana Ruska zagranična crkva. Mitropolit Antonije svetinje potom poverava kralju Aleksandru Karađorđeviću.

Smeštene su u dvorsku kapelu u Starom dvoru (danas Skupština grada), a po izgradnji Belog dvora na Dedinju i pored njega pridvornog hrama Svetog Andreja Prvozvanog, prenete su u njenu posebno izgrađenu skrivnicu. Na početku Drugog svetskog rata kralj Petar Drugi sa vladom, napušta Beograd i sa sobom nosi i tri velike svetinje, a u manastiru Ostrog, u noći između 14. i 15. aprila 1941. godine, predaje ih patrijarhu Gavrilu (Dožiću). Arhimandrit manastira Ostrog Leontije (Mitrović) svetinje je bio dobro sakrio.

One će neopažene tu ostati sve do 1952. godine, kada su ih, tragajući za preostalim kraljevim zlatom, u arhimandritovoj sobi ispod duplog poda pronašle crnogorske vlasti i deponovali u kasu Državne bezbednosti u Podgorici. Svetinje su u policijskoj kasi zadržane sve do 1978. godine, kada su Cetinjskom manastiru predati Časni krst i ruka Svetog Jovana, dok je ikona Presvete Bogorodice Filermose data Državnom muzeju u Cetinju.

Za ove svetinje u okviru Cetinjskog manastira izgrađen je poseban hram - paraklis Svetog Jovana. Međutim, crnogorske vlasti sve do danas uporno odbijaju da Crkvi vrate čudotvornu Bogorodičinu ikonu.

[intruder]

tesko nama ako se osamostalimo...Malteshki Vitezovi i Albanci...sve ce nas porobit

[intruder]

U Srbiji nema Crnogoraca
Pise: Vijesti

Posto u Srbiji nema Crnogoraca nema potrebe da se njihova ljudska prava stite, mogli bi zakljuciti sluzbenici Ujedinjenih nacija kad procitaju dokument koji ce im uskoro proslijediti sef diplomatije drzavne zajednice.

“Na osnovu posljednjeg popisa iz 2002. godine, Srbija (bez KiM) ima 7.498.001 stanovnika od kojih Srbi cine 82,86% -6.212.838, zatim slijede Madjari (3,91% - 293.299), Bosnjaci (1,82% - 108.193), Romi (1,44% -80.721), Hrvati (0,94% - 70.602), Albanci (0,82% - 61.647), Slovaci (0,79%) - 59.021), Vlasi (0,53% -40.054), Rumuni (0,46% - 34.576), Bugari (0,27% -20.497) i drugi”, kaze se u “Osnovnom dokumentu drzavne zajednice Srbija i Crna Gora” koji je Savjet ministara prihvatio na prekjucerasnjoj sjednici i nalozio ministarstvu spoljnih poslova da ga posalje “na razmatranje odgovarajucim tijelima UN”.

Na popisu 2002., 69.049 stanovnika Srbije bez Kosova se izjasnilo kao Crnogorci i vise ih je nego Albanaca, Slovaka, Vlaha, Rumuna i Bugara. Iz dokumenta ministarstva za ljudska i manjinska prava, objavljenom na sajtu Direkcije za informisanje, izostavljeno je i 25.847 Makedonaca, iako ih je vise od Bugara.

Dokument predstavlja referentni izvjestaj koji sadrzi opste podatke o zemlji i o drzavama clanicama, koji nadlezni organi UN koriste prilikom razmatranja nacionalnih izvjestaja o primjeni medjunarodnih konvencija o ljudskim pravima”, kaze se u jucerasnjem saopstenju Savjeta ministara.

Crnogorci i Makedonci se ne pominju ni u dijelu dokumenta koji objasnjava vjersku strukturu stanovnistva u Srbiji.

“Stanovnistvo u Srbiji je najvecim dijelom pravoslavno-hriscanske vjeroispovesti. Srpska pravoslavna crkva je autokefalna od 1219. godine. Rumuni, Bugari i vecina romskog stanovnistva su takodje pravoslavne vjere”, kaze se u dokumentu.

Identicni podaci o etnickoj strukturi Srbije stoje i na zvanicnom sajtu srpske Vlade, a iz Ministarstva za ljudska i manjinska prava “Vijestima” je sinoc receno da je ih je sluzba koja je radila dokument preuzela sa tog sajta, “ne provjeravajuci njihovu tacnost”.

Ako zvanicnike UN koji se bave ljudskim pravima bude interesovala i geografija, citajuci dio dokumenta posvecen Srbiji mogli bi zakljuciti da ona u duzini od 203 kilometra nema granicu.

“Duzina granica Srbije je 2.397 km. Na istoku Srbija se granici sa Bugarskom, na sjeveroistoku sa Rumunijom, na sjeveru sa Madjarskom, na zapadu sa Hrvatskom i Bosnom i Hercegovinom, a na jugu sa Albanijom i Makedonijom”, kaze se u dokumentu.

Dilemu da li se Srbija granici sa Crnom Gorom, sluzbenici UN ce rijesiti ako procitaju i “crnogorski” dio dokumenta, u kome stoji da je duzina kopnene granice 614 km, “i to : prema Hrvatskoj 14 km, prema Bosni i Hercegovini 225 km, prema Srbiji 203 km i prema Albaniji 172 km”.

Medjutim, zbunjivanju nije tu kraj. Nije jasno kako je izracunata duzina kopnene granice drzavne zajednice - u dokumentu stoji da ona iznosi 2585 km. Ako se oduzme duzina granica Srbije (2397 km) ispada da su granice Crne Gore duge samo 188 km.

[intruder]

Prof dr Stevan Lilić smatra da je postojeći Zakon o referendumu evropski
Ista regulativa važi i u Srbiji

Odluku o crnogorskoj nezavisnosti može donijeti 25 odsto registrovanih birača, s obzirom da postoji cenzus izlaznosti od 50 odsto biračkog tijela, tvrdi profesor beogradskog Univerziteta Stevan Lilić, ističući da je osnovni problem što jedna politička grupacija u Crnoj Gori ne želi da prihvati ishod referenduma ukoliko to bude odluka o stvaranju nezavisne države

Lilić kaže da je crnogorski Zakon o referendumu u skladu sa međunarodnim standardima i ocijenio da referendum treba da bude takav da sve političke opcije prihvate njegov rezultat.
- To znači da referendum treba da podrži većina građana, a proizilazi da je to negdje oko 25 odsto birača koji postoje. Da bi referendum uspio mora da izađe više od polovine upisanih - rekao je Lilić agenciji Mina.
Prema njegovim riječima, da bi se potvrdila odluka o nezavisnoj Crnoj Gori treba da podrži 50 plus jedan birač.
- Kada to gledamo u ukupnom biračkom tijelu to je oko 25 odsto. To se smatra za najviši standard, i isto to imate i u propisima Srbije i u drugim zemljama - pojasnio je Lilić.
On smatra da je osnovni problem što jedna politička grupacija u Crnoj Gori ne želi da prihvati ishod referenduma ukoliko to bude odluka o stvaranju nezavisne države.
Opcija nezavisne Crne Gore, po Liliću, u suštini je proevropska, jer druga opcija nema orijentaciju ka Evropskoj uniji, već očuvanje postojećeg sistema koji je vezan za Srbiju.
- Ovaj kontekst je u suštini situacija koja ima duboke političke implikacije. Zato je i došao posebni izaslanik EU da bude medijator kako bi se postigao i politički i pravni kompromis - naveo je on.
Ocjenjujući da li će na kraju EU morati da odredi pitanje većine, Lilić je ponovio da je u pitanju plebiscita najvažniji konsenzus.
- Osnovni stav EU je da stvari treba da se rješavaju slobodno unutar država, a ne da bude arbitar i odlučilac. Mada je s druge strane zainteresovana da se cijeli ovaj region stabilizuje - istakao je on.
Lilić smatra da bi svi bili najzadovoljniji kada bi se to pitanje riješilo u direktnoj komunikaciji između vlasti i opozicije u Crnoj Gori s jedne, i između Podgorice i Beograda s druge strane.
- Ponuda koja je došla iz Podgorice o stvaranju saveza nezavisnih država je po meni ozbiljna stvar i ta politika u Beogradu ne uzima se dovoljno ozbiljno – zaključije Lilić. (Mina)

[hercules]

http://www.pobjeda.cg.yu/naslovna.ph...ijest&id=80237
odgorica, 18. januara (Mina-biznis) – Crna Gora je ekonomski stabilna zemlja i sada je za nju izazov potpun razvoj svih potencijala, smatra stalni predstavnik Međunarodnog monetarnog fonda (MMF) u Srbiji i Crnoj Gori Harald Hiršhofer.
On ne vidi potrebu da Crna Gora traži pozajmice od MMF-a u bliskoj budućnosti, jer je, kako je rekao, mudro iskoristila dio privatizacionih prihoda za otplatu kredita bankama i dugovanja, kao i početak nekih važnih infrastrukturnih projekata.
Član MMF-a je državna zajednica Srbija i Crna Gora i zbog toga njene članice zajedno upućuju zahtjev za određeni program.
„Do sada nijesmo dobili zvanični zahtjev za početak razgovora o narednom programu. Crna Gora je trenutno u povoljnoj poziciji jer ima značajne tekuće rezerve“, rekao je Hiršhofer u intervjuu agenciji Mina-biznis.
Prema njegovim riječima, ne postoji mogućnost da MMF potpiše poseban sporazum sa Crnom Gorom i odvojeno sa njom pregovara, „pod postojećim uslovima“.
Hiršhofer je ocijenio da je Vlada Crne Gore prošle godine značajno napredovala u ekonomskim reformama, a očekuje da će u ovoj nastaviti svoj stabilni kurs i iskoristiti preostale prilike.
On procjenjuje da će ove godine od posebne važnosti biti dalje smanjenje deficita javnog sektora kroz umanjenje potrošnje i povećanje produktivnosti zaposlenih.

[Janko23]

Privreda u Crnoj Gori posluje toliko dobro, da je racun svakog cetvrtog preduzeca - blokiran. Valjda ne mogu da prime toliki novac pa stoga i blokade :mrgreen:

[Zvek_Zivi]

jaksa kaces za majku serbiju ,posto lipsa u Suverenoj Drzavi Crnoj Gori a ???????????????


PS jaksa me posjeca na somalijce u Swecku ,PI nista im se ne svidja ,snijeg ,led ,zene polu gole ,socijala samo 830 Eura neto + sve placeno . itd itd ali kad im se ponudi da im se kupi avio karta u jednom (1) smjeru nista od toga hahahahahahahahahaha ! A MISLIM DA BI IM BILO BOLJE U SOMALIJU DJE DNEVNO LIPSAJE 2-3 ILJADE LJUDJI OD PA$E GLADI !

[rain_wind_storm]

Privreda u Crnoj Gori posluje toliko dobro, da je racun svakog cetvrtog preduzeca - blokiran. Valjda ne mogu da prime toliki novac pa stoga i blokade :mrgreen:

A jesi li ti sinko to provjerio???
Ili vjerujes cirilicnoj stampi???
Ocemo li opet RAT ZA MIR????
Ono ubi ovaj mir nagrdi...

[hercules]

Ma on ti je nas glavni statisicar.

[rain_wind_storm]

Ma on ti je nas glavni statisicar.

Janko,jel?Ako mi je on jasan...Pomamio se!!!

Cita li ko feljton u Novosti "Poslednji dani kraljevine CG"?

[intruder]

kako li ce Janko komentarisat ovo te rekose iz EU da se obustavljaju pregovori dok se ne isporuci Mladic?

[intruder]

Uprkos uveravanjima da ne postoje rokovi za hapšenje i izručenje najtraženijih haških optuženika, evropski komesar za proširenje i glavna haška tužiteljka pred vladu u Beogradu postavili su vrlo jasna očekivanja. Od njih, kažu, zavisi kako će teći pomirenje i stabilizacija u regionu.

"Želim da Mladić bude u Hagu u julu, zajedno sa ostalih devet optuženih za genocid u Srebrenici. Mladić je u Srbiji i čuvaju ga delovi Vojske", kazala je Del Ponteova nakon razgovora sa Renom.

Jedna od mogućnosti jeste i obustavljanje pregovora sa SCG, upozorava Ren: "Srbija ne može koristiti pregovore o statusu Kosova kao izgovor za izbegavanje međunarodnih obaveza. Srbija mora da poštuje obaveze prema Hagu i da privede Mladića i Karadžića da bi bilo omogućeno trajno pomirenje i stabilizacija."

To bi, prema njegovim rečima, imalo izuzetno negativne posledice na pregovore o Kosovu, ali i put Srbije ka EU. Srbija mora da bira između nacionalističke prošlosti i evropske budućnosti i nadamo se da će izabrati evropsku budućnost, rekao je Ren.

Jelica Minić iz Instituta ekonomskih nauka kaže da ove poruke treba shvatiti veoma ozbiljno: "Gospođa Del Ponte će uskoro posetiti Beograd, pa će te poruke našim vodećim ljudima uručiti i lično. Treba voditi računa da pregovori zaista mogu biti zaustavljeni, možda ne u februaru sadašnji tehnički pregovori, ali u aprili se očekuju i politički pregovori, tako da je april već za brigu."

Oli Ren je rekao da bi o mogućnosti da se prekinu pregovori sa SCG morao najpre konsultovati sa državama članicama Evropske unije. "Ima zemalja u EU koje su spremne da nam pomognu, međutim ima i onih koje su spremne da vrše veoma ozbiljan pritisak oko ovog pitanja. Bojim se, koliko vreme bude odmicalo a pitanje se ne bude rešavalo, da će broj zemalja koje su spremne da nam pomognu biti sve manji.

[monteboy]

CRNOGORSKA JAVNOST PET GODINA POD OPSADOM

Homogenu vlast u Crnoj Gori može poraziti samo homogena opozicija. Punih pet godina crnogorska javnost je pod dobro organizovanom referendumskom opsadom. Ako opozicija izgubi pamet i ne krene napokon zajedno, ako samo jedna partija izgubi glavu i napusti blok zbog liderske sujete ili evra, demokratija u Crnoj Gori izgubiće parnicu.

Predreferendumska kampanja se prošle godine uglavnom sastojala u podbadanju naroda perifernim temama kako bi se skrenula pažnja sa suštinskih pitanja i nastojanju da se preotme vlast u opštinama gdje je pobjedu na izborima odnijela opozicija. Sve ovo činjeno je radi pripreme terena za uspješan referendum. Režim je istovremeno započeo i bitku za pridobijanje naklonosti neopredijeljenih birača, kojih je u Crnoj Gori sve više. Važno mjesto u pripremi javnosti za referendum ima afirmacija „nove crnogorske crkve” i „novog” jezika. Na tom zadatku tri televizijska kanala rade udarnički. SPC je glavna prepreka NDCG pa ona ima i značajan medijski tretman. To se pokazalo i za vrijeme loženja badnjaka. Mitropolit Amfilohije, što je neobično, prilikom loženja badnjaka uputio je predstavnicima TV stanica, koji su bili udaljeni tri metra od njega, sljedeću poruku: – Ovdje prisutni predstavnici televizije („In”, „Pink” i TV Crne Gore), koja našim novcem pljuje po najvećoj svetinji Crne Gore, Mitropoliji crnogorsko-primorskoj, ovdje su bez blagoslova došli. Oni mogu da idu kod prokletog drveta prokletog raspopa koga propagiraju, a ovdje je njima mjesto samo onda kada se vrate ovom svetom ćivotu. Nama ne treba propaganda, niti badnjaku treba propaganda – rekao je mitropolit. Državna „Pobjeda”, u zbirnoj informaciji o loženju badnjaka po Crnoj Gori, na prvom mjestu je istakla crkvu raspopa Miraša Dedejića, a onda Srpsku pravoslavnu crkvu, koja u Crnoj Gori postoji 800 godina.

SECESIJA – DUKLJANSKI CILJ, A ALBANSKO SREDSTVO

Niko od zvaničnika ne govori o rizicima secesije. Da li ona otvara nove rizike koji bi mogli voditi iščeznuću i države i crnogorskog naroda. Ispod žita, zvaničnici provlače tezu da ih podržava SAD, što je, možda, djelimično tačno. Zapravo, SAD ne podržava secesiju Crne Gore, ali, ukoliko do nje dođe, na demokratski način, onda bi se time lakše riješilo „albansko pitanje” – svi Albanci u istoj državi. Na reviziji rezultata balkanskih ratova veoma insistira moćan albanski lobi u SAD. Secesija ne ide u prilog ni Makedoniji ni Srbiji, a naročito Crnoj Gori. Osamostaljenje nije cilj, nego sredstvo.

Strategija u Crnoj Gori ostaje nepromijenjena – ne ispustiti vlast iz šaka. Ali taktika je umnogome promijenjena. Prije pet godina krenuli su žestoko protiv „velikosrpskog hegemonizma” i „srpskih imperijalnih ciljeva”. Očekivali su da se mržnja razgori a strasti razjare, po receptu „hrvatskog proljeća” iz 1971. godine. Međutim, ignorisali su jednu činjenicu: kad Crnogorca zagrebeš pod kožu, najčešće se pojavljuje Srbin. Na posnoj crnogorskoj zemlji kalem antisrpstva, prožet dukljanstvom, nije mogao da ožili. A nusproizvod referendumskog maratona je politički zamor i „višak” Srba. Zbog toga se stav i mijenja: „Srbi su nam najbliži.” Ovaj salto mortale od 25. decembra 2005. godine, uoči opštinskih izbora i nove „Mojkovačke bitke”, obelodanio je politički trio (Ranko Krivokapić, Milo Đukanović i dr Miomir Mugoša). Iznenadno glađenje Mojkovčani nisu baš najbolje prihvatili.

OD VRATA DO VRATA

Da bi otklonili rizike referenduma primijenili su taktiku „od vrata do vrata”, što je koristio i Miloševi ć uoči izbornog poraza. Zvaničnici najviše napadaju vlast Slobodana Miloševića, ali njegove metode vladanja vjerno oponašaju, čak i unapređuju. Primjer za to su obračuni sa opozicionim opštinama. Naime, kada je Milošević izgubio izbore u 40 opština Srbije, krenuo je u finansijsko davljenje. Zvanična vlast u Crnoj Gori je, pored tehnologije davljenja, krenula i u lomljenje opština – jednu po jednu. Od 21 opštine, opozicija je u Crnoj Gori dobila lokalne izbore u 12. Koristeći kombinovanu metodu (pritisci, podsticanje sujeta opozicionih lidera i nesloga oko diobe vlasti) iznuđeni su vanredni izbori čiji je ishod povratak na vlast u pet opština. Udar spakovanih prevremenih izbora izdržale su samo tri, od toga su dvije izgubile gradonačelnika. Zvanična vlast je najviše truda uložila u rušenje opštinske vlasti u Herceg-Novom. Pri tom, povukli su i jedan lucidan potez – doveli su Radmilu Hrustanović, zamenika gradonačelnika Beograda, da propagira rušenje opozicione vlasti, podupirući izbor kandidata DPS za gradonačelnika. I upravo na tom strateškom mjestu doživjeli su najteži poraz. Uslijedila je odmazda. Hrvatska zvanična vlast u Dubrovniku zavrnula je slavine u Konavlima, preko kojih teče crnogorska voda iz Bilećkog jezera. Zbog remonta. I voda može da bude strateški referendumski materijal.

Što više eskalira referendumska kampanja, javnost je sve ravnodušnija. „Prve crnogorske nezavisne elektronske novine” (PCNEN, 24. decembar 2005) obavile su anketu sa zanimljivim pitanjem: Da li ste zadovoljni stavovima Venecijanske komisije?

Uslijedili su odgovori: da – 33,9 odsto, ne – 8,3 odsto, a neopredijeljenih – 57,8 odsto ispitanih. Nacionalne manjine, njih oko 24 odsto, uglavnom su glasni zagovornici NDCG. Ovdje se nameće logičan zaključak da nijesu samo Srbi Crne Gore integristi, a Crnogorci separatisti. Zbog toga je alarmirano članstvo separatističkog bloka. „ Više od pet hiljada aktivista Demokratske partije socijalista, angažovanih u oko hiljadu mjesnih odbora i 440 mini-štabova, dobili su zaduženje da na konstruktivan način, bez omalovažavanja protivničke strane, krenu u završnu fazu kampanje propagiranja obnove državne nezavisnosti Crne Gore” („Vijesti”, 28. decembar 2005). Od kuće do kuće, od vrata do vrata, agitacija je u punom jeku, naravno o državnom trošku. Ova mobilizacija je odgovor na zabrinjavajući broj ravnodušnih i istovremeno na prijedlog Venecijanske komisije da referendum može biti validan ako 50 odsto upisanih birača plus jedan glasa za osamostaljenje.

Sada se postavlja pitanje: Kako crnogorske opozicione partije da sjednu za pregovara č ki sto sa zvaničnom vlašću s obzirom na to da već na početku nisu ravnopravni sagovornici?

Rezultat referenduma u uslovima neravnopravnog tretmana dvije političke opcije, kad separatisti koriste snagu vlasti, moć novca i medije, mogao bi se shvatiti na osnovu objašnjenja ovakvog fenomena čuvenog italijanskog teoretičara Antonija Gramšija. Takav rezultat mogao bi biti puki „numerički izraz koji predstavlja samo instrumentalnu vrijednost kojom se mjeri dubina ubjeđivanja i širina prihvatanja ideja formiranih od strane jedne aktivne elitističke manjine – avangarde, ili samo od nekoliko pojedinaca”. U neravnopravnim uslovima brojanje referendumskih glasova biće puka „završna ceremonija” zavođenih ili zavedenih birača.

[monteboy]

KOLO VODE „ZELENO-CRVENI TALIBANI”

Bivši komunisti, koji su se samopreimenovali u Demokratsku partiju socijalista, na vlasti su u Crnoj Gori 61 godinu. Ovaj izdanak komunista potvrđuje tezu da je komunistima najskuplja vlast a najjeftinija država. Sada vode bitku za NDCG, uz rizik da država pođe u novo trgovanje. Pored šest partija albanske, bošnjačke i hrvatske manjine, DPS ima saveznika i u minornoj ali radikalnoj SDP, takođe sastavljenoj od bivših komunista, koji uglavnom baštine ideologiju Sekule Drljevića. (Za njihovog lidera Ranka Krivokapića Crnogorci u Beogradu ne vrijede ni fišeka.)

Nesporno, integrističke partije nijesu pokrenule pitanje referenduma, niti javnost, nego zvanična vlast, koja traži put da to zaodjene u demokratsku formu, uz zloupotrebu vlasti. Ukoliko ovu realnost ne uvaži EU, koja treba da bude akter u razrješenju krize, onda dogovora nema. I ovaj referendumski koalicioni savez u Crnoj Gori mogao bi potrajati do završetka referenduma, a onda poput Bosne – svako svom nacionalnom jatu. Ima više razloga da se stvori novo nestabilno područje, nestabilnije od Bosne. Jer tri nacionalne manjine, okupljene oko šest partijica, javno se identifikuju sa interesima matičnih država.

„ Političari treba da shvate da politika ljudskih prava nije nikada bila niti će biti glavni cilj lidera Albanaca na Kosovu, u Makedoniji ili radikalnog Salija Beriše i njegovih sljedbenika u Albaniji. Ove albanske vođe, uprkos svim tvrdnjama, ponovo vode rat iz 1912. i 194l. godine i imaju cilj – stvaranje Velike Albanije. Prema tome, status 'potlačenog' postaje sredstvo ka zadatom cilju, a ne uzrok sukoba… Misao nezavisne Crne Gore u ime samoopredjeljenja mora biti odbačena zbog samog dobra te republike. Crna Gora nije sposobna da opstane sama. Pod sadašnjim rukovodstvom za koje neko misli da je demokratsko, Crna Gora je pretvorena u raj krijumčarenja droge i prostitucije pod rukovodstvom albanskog kartela. I još značajnije: Crna Gora, kao nezavisna država, uskoro bi mogla imati 30 odsto Albanaca sa krakom OVK, koji je već formiran. Biće samo pitanje vremena da se makedonski scenario ponovi u Podgorici.”

Ovo upozorenje izrekao je sredinom aprila 2001. godine u „Vašington tajmsu” dr Nikolas A. Stavrou (professor of International Affairs at Howard University), jedan od najeminentnijih stručnjaka sa Zapada za pitanja Balkana.

petrushin (student) - 22. januar 2006. u 12.42 (registrovani član)

TV SLIKA IZMEĐU DB-a I DAN-a

Priprema TV za odlučnu referendumsku bitku odvijala se u dvije faze. Prije dvije godine, pri izboru programskog direktora TV Crne Gore, (decembar 2003), prednost je data kandidatu sa pozavidnim iskustvom u Državnoj bezbjednosti a ne iskusnom novinaru, koji je dvadesetogodišnjim radom pokazao svoje vrhunske kvalitete u TV Crne Gore. Eliminisan je zato što je rođen u Beogradu. O tome je pisao u NSPM potpisnik ovih redova, ističući da se kvalitet novinara u Crnoj Gori procjenjuje kao i kola: po godini proizvodnje i mjestu rođenja. Međutim, ovih dana smijenjen je taj programski direktor i postavljen novi. Sada prednost nije data iskusnom kadru DB-a, već članu Senata Dukljanske akademije nauka i umjetnosti. Smijenjeni direktor nije se žalio. Jer, prema uobičajenom pravilu, biće udomljen, vjerovatno u diplomatiji. Kompletan kolegijum podnio je ostavku mada je, nesporno, podržavao vlast NDCG. Jesu Crnogorci, ali nijesu dovoljno radikalni po kriterijumu Dukljanske akademije.



Vratimo se opštinama. Dva dana prije Nove godine državni vrh Crne Gore postrojio se po osmi put kako bi i š estu opozicionu op š tinu stavio pod kontrolu. Na isti način pali su i Nikšić, Budva, Cetinje, Tivat i Kotor. Održao se Herceg-Novi, uprkos podršci zamenika gradonačelnika Beograda Radmile Hrustanović, koja se pred referendumsku šutnju našla u gradu mimoze i javno podržala kandidata za gradonačelnika iz redova DPS-a. Pala je i Budva uz zdušnu podršku „skladatelja opšte volje”, predsjednika SCG Svetozara Marovića. Na redu su Berane.

PRERASLI UČENICI

Decembarska „Mojkovačka bitka” je izgubljena, mada je vlast računala da će višak integrista neutralisati darovima. Opozicija je odbranila opštinski parlament, a izgubila gradonačelnika sa manjkom od 57 glasova! Na završnoj konvenciji DPS–SDP, Vlada Crne Gore obećala je veliku sumu novca za sanaciju deponije otpadnih materijala, iz vlastitih prihoda (!?). Reč je o izuzetno skupom projektu, rak-rani grada na Tari, koji nije mogao da se riješi u prethodne tri decenije. Dalje, gradonačelnici Podgorice i Budve obećali su da će sanirati dotrajale krovove zgrada rudarske kolonije, postaviti rasvjetu do Tare i izgraditi šetalište, renovirati sportski objekat i fiskulturnu salu. Sve u svoje i ime poreznika Crne Gore, i u zdravlje NDCG. U Mojkovcu su tražili simboliku.

Izostao je „dodatni vjetar za najveću crnogorsku državnu pobjedu koja će biti ostvarena na referendumu 2006. godine”. U natezanju izbornog rezultata u gradu na Tari udjela je imala i tajna policija. Najjača opoziciona partija SNP zatražila je otvaranje skup š tinske rasprave zbog toga što je u Mojkovcu u kampanju Demokratske partije socijalista uključen i direktor policije, koji je doveo „najveći broj pripadnika specijalnih snaga iz čitave Crne Gore”. Od skupštinske rasprave u Rankovom parlamentu nema vajde jer u partijskoj državi poslanici kolektivno misle.

Da li su neistine glavni adut u bici za novu državu?

Nije riječ samo o neistinama o vjeri, jeziku i porijeklu. Istinu zaobilaze mnogi, a naročito oni pri vrhu. Tako je predsjednik Skupštine Crne Gore Ranko Krivokapić na završnoj konvenciji pred izbore u Mojkovcu uputio građanima sljedeću „moralnu” poruku: „Mi smo drugima dali sve (čitaj Srbiji), uključujući žrtve naših predaka, a nijesmo dobili nikakvu istorijsku pravdu za to.” Poruka je adresirana na čuvenu Mojkovačku bitku, na Božić, 1916 godine. Ne zna se učinak ove poruke, ali oni koji poznaju istoriju svjesni su da su činjenice malo drugačije. Ovih dana je u Crnoj Gori, po prvi put, objavljen istorijski roman Milovana Đilasa „Besudna zemlja”, u kojem pisac skida zavjese sa nekih tabu-tema. I Đilas nam saopštava da Crnogorci Mojkovačkom bitkom nijesu spasavali srbijansku vojsku. Ona je već tada, piše Đilas, bar njena glavnina, uključujući vladu i dvor, bila oko Drača i Skadra (str.177). Mojkovačko poklanje, kako ističe autor knjige, krvlju je opralo i spaslo čast i ime Crne Gore, iza čijih je leđa vođena neiskrena i povremeno austrofilska politika crnogorskog vrha.

Da li se i ovdje predsjednik Skupštine Crne Gore pokazao kao prerasli učenik? Da li je iz Istorije za početnike pao upravo u Mojkovcu? Dok je crnogorsko oružje, pod komandom serdara Janka Vukotića, sijalo punim sjajem, „Car junaka” pobegao je u Italiju. Vrhovi dvorjana sagnjili su u samoljublju, samovolji, gospodarevoj zloupotrebi državne kase i nasilju pa zbog toga i „despotska vladavina kralja Nikole može da odvede zemlju jedino u sramni slom i izdaju zavjetne ideje o ujedinjenju Južnih Slovena” (str. 8 . I ovu kampanju o podizanju spomenika „Caru junaka” vjerovatno mnogi građani primaju s potajnim negodovanjem, naročito u Nikšiću, gdje se nagovještava „novi spomenik”, dok profesori srpskog jezika uzalud traže izgubljenu ustavnu pravdu.

[monteboy]

I KRALJ NIKOLA UKLJUČEN U REFERENDUMSKU KAMPANJU

Kad istorija ne ide u prilog dnevnoj politici, onda se ona izmišlja. A kad nedostaju činjenice, tada stručnjaci za PR planiraju događaje i „otkrivaju” nove, uz naglašen tretman TV uslužnog servisa. Zbog toga je planirana i decembarska, „treća” sahrana kralja Nikole. Do sada smo imali dvije, prvu u San Remu, prije osamdesetak godina, a drugu 1989. na ćipuru cetinjskom. Ova dodatna „sahrana” dobro je isplanirana u vidu spomeničkog rituala. Da je gospodar kojim slučajem ustao, ne bi im dozvolio takvo pretjerivanje, mada im je za života bio sklon. Pretjerivalo se bez mjere i ukusa o njegovim zaslugama kao državnika, vojskovođe, diplomate i prosvjetitelja. Tog podgoričkog slavljeničkog decembarskog dana u gospodarovoj sjenci našle su se evropske veličine kao sto su Bizmark, Napoleon, Meternih, Marija Terezija, čak i Aleksandar Makedonski.

Plaćene PR agencije, u realizaciji „zadatih istina”, kalkulišu manjkom znanja konzumenata informacija, uz fabrikovanje „istina” drugova na terenu.

ODLIVAK „HRVATSKOG PROLJEĆA” IZ 1971.

Referendumska ofanziva po č ela je i razaranjem svake ekonomske logike. Da bi to razaranje imalo svoju „naučnu” težinu moralo se ići na angažovanje nekog ekonomiste sa naučnim zvanjem. Pored prof. dr Veselina Vukotića, tu ulogu danas ima i dr Gordana Đurović . Jedna od njenih brojnih tvrdnji svodi se na politički stav da Crna Gora može sama jer će na taj način njen put u Evropu biti brži. Stavovi su tvrdi, ali bez valjane argumentacije. Svode se na maglovite pretpostavke. Prisjećam se tvrdih stavova i dr Savke Dapčević -Kučar iz „hrvatskog proljeća” 1971. godine. Izgleda, odlivak „hrvatskog proljeća” pojavio se danas i u Crnoj Gori.

Prvi promotivni politički slogan koji ima aromu „hrvatskog proljeća” pojavio se u Kotoru. Neki primorci tvrde da nije Grbljana, Kotor bi bio glavni grad Dalmacije. Dakle, izborni usklik LSCG nagrađen je aplauzom: „ Nećemo dozvoliti da nas Srbija porobi” (8. april 2001). Pomenimo još neke stavove. „Samo nezavisna crnogorska država je brana protiv asimilacije njenog naroda i njene kulture od čeljusti velikosrpskih hegemonista” („Pobjeda”, 25. februar 2001). Službenu potvrdu takvog stava mogli smo da čujemo i od predsjednika Filipa Vujanovića: „Zajednička država je neprihvatljiva za Crnu Goru jer bi ona ugrozila njen razvoj” (Beta, „Politika”, 28. januar 2002).

Dr Savka Dapčević -Kučar tvrdila je da Srbija porobljava Hrvatsku pljačkom deviznog turisti č kog priliva. Crna Gora nije na taj način optuž ivala Srbiju, ali je našla „alternativu” turističkom prilivu iz Srbije – masovnim dolascima iz Albanije, sa Kosova i iz Metohije i Hrvatske. Turisti iz Hrvatske, te 2002. godine, pohodili su Boku kotorsku s lanč-paketima i svojim turističkim vodičima koji su im istoriju „Nevjeste Jadrana” tumačili onako kako je oni vide. Albanci su masovno dolazili. Ekonomski efekti su izostali. Došlo ih je oko 100.000 – u Ulcinj. Ta sezona u Ulcinju upam ć ena je po katastrofalnom turističkom saldu. Ipak, i nadalje se u Crnoj Gori slu ž beno prodaje ta „ekonomska surutka”

Šta nam pokazuju cifre Statističkog zavoda Crne Gore, to jest Monstata?

Crna Gora je ostvarila ukupnu robnu razmjenu (januar–oktobar 2005), u vrijednosti od milijardu i 230 miliona evra. Od toga, na uvoz otpada 885 miliona evra, dok je ostvareni izvoz vrijedan 345 miliona. Vodeća zemlja po obimu ostvarenog izvoza je Srbija sa 131,6 miliona evra. Slijede Italija sa 99,5, Grčka sa 31,6, Slovenija sa 18,2 i Bosna i Hercegovina sa 16,4 miliona evra. Po obimu ostvarenog uvoza prednjači takođe Srbija, iz koje je uvezeno robe u vrijednosti od 292 miliona evra. Slijede Italija sa 73,5, Njemačka sa 73,7, Holandija sa 51,7, Grčka sa 42,5, Švajcarska sa 35,3 i Slovenija sa 35,1 milion evra.

Statistika je spoljnotrgovinski promet Crne Gore obradila posebno za pomenute zemlje, izuzimajući Srbiju. Očigledno, to je urađeno iz političkih razloga: struktura uvoza i izvoza pokazala bi veliku zavisnost privrede Crne Gore od Srbije. Izuzimajući izvoz aluminijuma, uvoz je pokriven izvozom jedva 15 odsto. Na osnovu ovoga proizlazi da je najvi š a stavka u izvozu – referendum. Gotovo 60 odsto izvoza otpada na aluminijum. Kao što je u Nirnbergu suđeno za zločine protiv čovječnosti, tako bi trebalo organizovati suđenje u Podgorici za zločin prema prirodi. Raubuje se najljepši dio Crne Gore. Jer Kombinat ubrzano zagađuje podzemne vode i vazduh, a Skadarsko jezero, najveći rezervoar pitke vode na Mediteranu, izložen je stalnom zagađivanju.

petrushin (student) - 22. januar 2006. u 12.43 (registrovani član)

Da li Crna Gora može sama?

Nesporno je da su za uspon savremene proizvodnje potrebna tri uslova: savremena tehnologija, novac i ljudi . Crna Gora ne zadovoljava nijedan. Savremene tehnologije Crna Gora nema. Nema ni novca. (Opozicija tvrdi da se prave dva završna računa pa ostaje tajna da li iz tajnih spoljnih izvora pristiže novac za finansiranje secesije.) Uz prethodna dva uslova, kojih nema, ostaju ljudi. Ali oni moraju da posjeduju radnu disciplinu, da poštuju red, poslovni duh i kult rada. Tu smo manje-više tanki, kao i većina Balkanaca. U Crnoj Gori, gdje ima oko 80.000 nezaposlenih, već deceniju nema radne snage u turističkoj i poljoprivrednoj sezoni. Naročito u sezoni berbe grožđa i bresaka. Nemaju računa, kažu. Sezonci dolaze iz Srbije. Uredbom Vlade Crne Gore, oni su oporezovani. Prema podacima od 18. avgusta 2005, Zavod za zapošljavanje izdao je odobrenje za radno angažovanje 14.224 fizička lica iz Srbije i naplaćeno je po tom osnovu 600.000 evra. Zamislimo kako bi reagovali Kandićeva, Čanak, NVO Srbije i Crne Gore da Srbija naplaćuje taksu za „nerezidentne đetiće” iz Crne Gore, kojih je više od 200.000. Da je kojim slučajem na principu reciprociteta reagovala Srbija, nijesam daleko od tvrdnje da bi Vlada Crne Gore i parlament uputili demarš EU i OUN da u istoj državi SCG, Srbija uvodi radnu segregaciju.

Moguće da je ovo samo dio „nove razvojne filozofije”, gdje ima unosnijih poslova od branja bresaka. Prof. dr Veselin Vukotić nudi originalan recept za investicioni zamah: „Nećemo dobiti strani kapital dok ne aktiviramo domaći. Možda je rješenje u deblokiranju odnosa prema domaćim ljudima koji imaju novac, otklanjanju straha od poreza na ekstraprofit i istrage porijekla imovine. Nije važno kako je stečen kapital, već da on uđe u biznis” („Monitor”, 11. februar 2005). Dakle, da lopove niko ne pita odakle im to što imaju. Moguće je da nova država kandiduje novu aristokratiju.

U Crnoj Gori gradi se mnogo privatnih višespratnica, što je dobar put za pranje novca. Podignuto je nekoliko mostova na Morači. Most do mosta. Među njima je i „Milenijum”, kolos od mosta, pušten u saobraćaj na Dan ustanka Crnogoraca, 13. jula. V eličinom, pre bi mogao da premošćava Nil, nego Moraču, koja se ljeti može preskočiti. Pri svečanom puštanju u saobraćaj, Filip Vujanović je rekao: „ Ime mosta nas podsjeća da nam bliska budućnost daje šansu da državnu nezavisnost koju smo izgubili prije skoro vijek obnovimo da bi ona trajala milenijumima.”

Nije izvjesno u kolikoj će se mjeri ova optimisti č ka prognoza podudarati sa realnošću. Međutim, teško je vjerovati u demokratske kapacitete Demokratske partije socijalista kada je jedan od njenih č elnika ustvrdio da je proglašenje Crne Gore kao samostalne države optimalni odnos sa Srbijom. Naime: „Mi smo na Glavnom odboru DPS-a jednoglasno donijeli odluku, a to znači da smo u vrhu partije utvrdili da je to optimalan model odnosa sa Srbijom” (Filip Vujanović, iz intervjua „Dnevnom avažu”, Sarajevo, preužele podgoričke „Vijesti” od 29. novembra 2000). Ako je Glavni odbor DPS-a iznad naroda, onda građani ne utiču na politiku. Oni su roba. Ova nametnuta relacija mogla bi se svesti na odnos „sluge i gospodara”. Odgovor na prvim demokratskim izborima, ako ih bude, pokazaće političku zrelost građana.

Ne čudi upinjanje partijskih lidera koji demagogijom nastoje da osvoje što više glasova na izborima, ali čudi na koji način predstavnici države, u odbrani gole vlasti, izgovaraju ordinarne laži. Kakva je to demokratija kad se vlast osvaja lažima, uz darove i manipulaciju dijela neukog svijeta. A upravo te laži mogle bi biti odlučujuće za rušenje SCG. Čak zvanična vlast ishod referenduma javno saopštava: Na proljeće će Crna Gora biti slobodna država. (Danas je u ropstvu.) Bilo bi bolje i ekonomičnije da zvanična vlast, u stilu svoga vladanja, sada, zvanično proglasi pobjedu, a na proljeće da održi referendum.

Nikola IVANOVIĆ

*Autor je novinar i publicista u SAD, a ranije je bio direktor i glavni i odgovorni urednik „Pobjede” i direktor Radio Jugoslavije

[Sick-Boy]

U ocjenama koje je crnogorskoj vlasti i opoziciji Evropska Unija (EU) juce dostavila posredstvom izaslanika Miroslava Lajceka sugerise se da se odluka na crnogorskom referendumu donese sto vecom vecinom od postojeceg rjesenja u crnogorskom Zakonu o referendumu. Prema saznanjima agencija Mina, u preporukama se navodi da kvalifikovana vecina treba da bude veca od propisane u Zakonu o referendumu zbog specificnosti referenduma i postreferendumske stabilnosti.
U dokumentu se sugerise da vecinu za odluku o nezavisnosti treba da dogovore vlast i opozicija.
Celnicima crnogorskih partija sugerise se u juce datom misljenju EU da nije moguce formirati koncentracionu vladu. Time se odbacuje zahtjev opozicije za formiranje tehnicke vlade i davanje koministarskih mjesta u policiji. U obrazlozenju, kako navodi agencija Mina, stoji da formiranje prelazne vlade nije uskladjeno sa ustavnim sistemom Crne Gore jer Ustav predvidja da Vladu bira vecina u parlamentu.

-----------------------------------------------

Sta je, tu je. Ipak, mnogo bolje nego obratno. Da se formirala koncentraciona vlada, a sa vecinom da se ne mrdne. Lijepo...