Aškenazi najpametniji na svijetu

[Regi]

Vala, ni Crnogorci nijesu puno rabotali!

Blic
================


Šta je pokazalo istraživanje dvojice antropologa

Aškenazi najpametniji na svetu

Istraživanje dvojice antropologa sa Univerziteta u Juti koje pokazuje da su Jevreji Aškenazi najpametniji narod na svetu zahvaljujući posebnoj genetskoj strukturi izazvalo je oprečne reakcije u svetskim naučnim krugovima.

Naime, antropolozi Henri Harpending i Džordži Kokran tvrde da je kod Aškenaza zbog viševekovne nemetnute izolacije od fizičkog rada mutirao gen za razvoj mozga. Njihova studija biće objavljena u novom broju „Žurnala za biosocijalnu nauku“. Oni tvrde da Aškenazi imaju najviši koeficijent inteligencije (IQ) na svetu. On se kod „običnih ljudi“ kreće oko 100, a kod Aškenaza iznosi između 112 i 115. Visoki prosek inteligencije kod Aškenaza naučnici su povezali s mutacijom gena koja je rezultat uzdržavanja od fizičkog rada koje potiče još iz srednjeg veka. Harpending i Korkan teoriju temelje i na podatku da u svetskoj populaciji Aškenazi čine tek 0,25 odsto, dok je njihov broj među dobitnicima Nobelove nagrade čak 27 odsto, a gotovo polovina Aškenaza su dosadašnji prvaci sveta u šahu.

Neki od Aškenaza koji su osvajali Nobelovu nagradu su pisac Sol Belou, pesnik Josif Brodski, hemičar Aron Klug, biolog Sidnej Brener, fizičar Aleksej Abrikosov... Zanimljivo je i da su mnoge javne i poznate ličnosti takođe Aškenazi. To su legendarni kantri pevač Bob Dilan, holivudska zvezda Barbra Strajsend i čuveni reditelj Vudi Alen.

Aškenazi su, kako se objašnjava u studiji, bili predodređeni za ono što se danas naziva poslovnim i menadžerskim ulogama, a ne za fizičke poslove.

„Kao nusprodukt neobično visokih moždanih funkcija, Aškenazi su imali brojne zabeležene genetske mutacije povezane s njihovim krvnim poreklom“, kaže Harpending.

Kontroverzni rezultati studije koja Aškenaze predstavlja kao izabrani narod, ne od Boga nego od prirode, izazvali su žestoku raspravu među naučnicima. Većina stručnjaka za DNK smatra da je ova teorija desničarski instrument za opravdavanje rasističkih teza.

Harpending je reagovao na tu tvrdnju rekavši da su njihovi zaključci temeljiti, ali još nedovršeni:

„Apsolutno sve ono što je u ljudskoj biologiji zanimljivo, ujedno je i kontroverzno“, rekao je Harpending.

Međutim, zbog mutacije gena Aškenazi mnogo češće obolevaju od retkih bolesti, među kojima su Tej-Saksova bolest, Gošeova bolest i Niman-Pikova bolest, koje mogu biti smrtonosne.

Doktor Ginter Kan, fizičar iz Majamija, kaže da kontroverzna studija ima osnova u nauci: „Kada su geni u pitanju rezultati ne mogu da se lažiraju“.

Jevreji se dele u dve velike grupe - Sefarde i Aškenaze. Sefadi su poreklom iz Španije, Afrike i sa Bliskog istoka, dok su Aškenazi poreklom iz centralne i istočne Evrope.

A. Petrović

[lora]

ako je manjak fizickog rada pospjesuje mozak, onda su tovari (dalmosi) ozbiljni konkurenti.,..

[Bonja the Zmaj]

ako je manjak fizickog rada pospjesuje mozak, onda su tovari (dalmosi) ozbiljni konkurenti.,..

takva purgerska filozofija vam je i naTOVARila Hercegovce na vrat

:-)

[Genocide]

ma najpametniji narod smo mi (narod bivse Jugoslavije)

[Ćipur]

Danijela KLjAIĆ, 04. 02. 2006 18:21:53

Gen pročitao rodoslov

ŠTA je zajedničko pesniku Josifu Brodskom, pevaču Bobu Dilanu, holivudskoj divi Barbri Strejsend, reditelju Vudiju Alenu i našem Danilu Kišu? Ako je verovati najnovijem istraživanju izraelskih genetičara dr Dorona Behara iz "Ramban" medicinskog centra u Haifi i dr Karla Skoreckog iz "Tehnion Izrael instituta za tehnologiju", njih, kao i preostala 3,5 miliona Jevreja Aškenaza u svetu, povezuje isti genetski potpis, koji su još iz najstarijih vremena na tu granu jevrejske populacije ostavile četiri pramajke.
Ovo nesvakidašnje otkriće dvojice naučnika objavio je jedan američki žurnal humane genetike, prenoseći i zapažanje da su četiri pramajke svih Aškenaza u proteklih 2.000 godina živele "negde u Evropi", ali najverovatnije ne u istom području, niti u istom veku. Svaka od četiri žene ostavila je svoj "genetski potpis" koji se pojavio kod njihovih današnjih potomaka, odnosno kod najmanje 40 odsto Aškenaza. Zanimljivo je da se ti geni uopšte ne mogu naći u organizmu "nejevreja", a izuzetno su retki i kod Jevreja sefardskog porekla.
Dr Doron Behar u studiji navodi da je istraživanje uključivalo analizu mitohondrijalnog DNK, takozvanog mtDNA, na više od 11 uzoraka iz 67 populacija, nazivajući ovaj gen perfektnim sredstvom da se prati majčinska linija kod potomaka, jer se prenosi isključivo preko majke. Tako žena svoj mtDNA može na unuke da prenese samo preko ćerke.

SAMO PREKO MAJKE

OVA senzacija nije prošla nezapaženo ni u svetskim naučnim krugovima. Genetičar Majk Hamer, koji je obavio slična istraživanja na Univerzitetu Arizona, ovom otkriću odao je sve pohvale i priznanja, ali je ipak bio rezervisan prema tvrdnji da su četiri pramajke živele u Evropi. Naglasivši da su možda postojele i na Bliskom istoku, on je ipak podsetio da je evidentno da su njihovi potomci ostavili duboke genetske tragove u današnjoj jevrejskoj populaciji Aškenaza.
Najprijatnije iznenađen bio je i dr Žarko Puzigaća, ginekolog i genetičar, načelnik Klinike za humanu reprodukciju u beogradskom Institutu za majku i dete.
-Interesantan podatak za jedan tako stari narod. Taj gen zaista prenosi samo majka, pa je velika verovatnoća da su tačne tvrdnje izraelskih genetičara -istakao je dr Puzigaća.
Misteriju priče o Aškenazima "načeli" su prošle godine antropolozi Henri Harpending i Džordž Kokran sa Juta univerziteta u SAD. Njihovim istraživanjima, ova skupina Jevreja proglašena je za najpametniji narod na svetu, a "krivac" je opet bila genetska struktura. Američki naučnici naveli su da je zbog viševekovne nametnute izolacije od fizičkog rada došlo do mutacije gena za razvoj mozga, pa su Aškenazi razvili vrlo visok stepen inteligencije koji se kreće između 112 i 115. Teoriju Harpending i Kokran zasnovali su i na podatku da Aškenazi čine tek 0,25 odsto svetske populacije, a da je njihov broj među dobitnicima Nobelove nagrade čak 27 odsto, te da je polovinu svetskih prvaka u šahu dala baš ova skupina Jevreja.

PAMETNI, ALI BOLEŠLJIVI

MUTACIJE gena ovim ljudima donela je i opasnost da mnogo češće obolevaju od retkih bolesti: Tej-Saksova, Gošeova i Niman-Pikova, koje mogu biti i smrtonosne.
Za biologiju zanimljivo ili kontroverzno, od stručnjaka opravdavano ili osporavano, a kakvo je ovo otkriće "kroz prizmu" Jevreja koji žive u našoj zemlji? Sekretar Saveza jevrejskih opština SCG Davor Salm, za "Novosti", kaže:
- Relativna je stvar da li su Aškenazi superiorniji i pametniji od Sefarda. Aškenazi su naselili prvobitno zapadne, a kasnije i neke delove istočne Evrope. Na naše prostore došli su iz Poljske, Češke i Mađarske, ali uvek sa velikim uticajem nemačke kulture, našta ukazuje i njihov jezik jidiš (kombinacija nemačkog i hebrejskog). Naravno, svuda su bili brojniji do Drugog svetskog rata.
- Nisam naučnik da tvrdim da li su zaista postojale četiri pramajke, geni su čudo, ali evidentno je da su se Aškenazi uvek razlikovali od Sefarda: imali su drugačije nošnje, verske obrede i molitve sa specifičnim naglaskom. I danas, u Subotici, možete po prezimenu tačno da razlikujete potomke Aškenaza od onih čiji su preci bili Sefardi - ističe Salm.

ZAPOVESTI

U SRBIJI danas ima oko 1.700 Jevreja i u današnje vreme mnogo je češće mešanje sa pravoslavnim stanovništvom, čak u 80-90 odsto slučajeva.
- Nekada smo bili mnogo više upućeni jedni na druge. Možda je "kolevka" genetskog zapisa koji su otkrili izraelski naučnici baš u toj dalekoj prošlosti, u biblijskim propisima ili tzv. dnevnim zapovestima. Dobar deo svoje istorije, Aškenazi su na taj način i uspeli da očuvaju svoje društvo, svoju službu, rabina, sinagogu - kaže Davor Salm, sekretar Saveza jevrejskih opština SCG.


http://www.novosti.co.yu/code/naviga...tum=2008-01-28

[Ćipur]

ako je manjak fizickog rada pospjesuje mozak, onda su tovari (dalmosi) ozbiljni konkurenti.,..

E tačno, kažu da puno rješavaju ukrštene riječi.


DNK ANALIZA POKAZALA DA AFRIČKO PLEME LEMBA POSJEDUJE SEMITSKE GENE

Čuvari zavjetnog kovčega ili "bubnja koji grmi"



Prema usmenoj tradiciji narod Lemba koji živi u graničnoj zoni Južne Afrike i Zimbabvea za sebe tvrdi da potiče od Jevreja koji su prije dva i po milenijuma iz Svete zemlje pobjegli u Afriku. Ova nesvakidašnja okolnost navela je britanske stručnjake da krajem prošle decenije izvrše DNK testove koji su potvrdili da Lembe, kojih ima oko 80.000, posjeduju semitske gene i da bi zbilja mogli biti "potomci sedmorice Jevreja koji su se oženili u Africi”. Pokazalo se da njihov sveštenički klan, Buba posjeduje genetske veze sa jevrejskim tradicionalnim sveštenicima Koenima (Cohen). Preciznije, riječ je samo o muškarcima Lemba, dok to nije slučaj sa njihovim ženama. Premda su danas uglavnom hrišćani ili muslimani, Lembe čuvaju brojne jevrejske običaje: podijeljeni su u 12 plemena, dječake obrezuju (što u Zimbabveu inače nije običaj), ritualno kolju životinje i ne konzumiraju njihovu krv, ne jedu svinjetinu, nose kapice na tjemenu, na svoje grobove stavljaju Davidovu zvijezdu, a u tokom vjerskog obreda služe se posebnim jezikom, mješavinom hebrejskog i arapskog, koji ukazuje na njihove korijene u Izraelu i Jemenu.

Profesor Tjudor Parfit (Tudor Parfitt) s Londonskog univerziteta prvi je počeo da istražuje tradiciju Lembea još krajem osamdesetih godina prošlog vijeka, kada je svojim tvrdnjama izazvao pravu senzaciju i usmjerio pažnju naučne i svjetske javnosti na ovaj narod. Parfit je prije dvije godine tokom novog ciklusa istraživanja običaja Lembea proveo šest mjeseci među njima, a o tome je snimljen dokumentarac i objavljena knjiga.
Za rezultate DNK analize Parfit kaže da su “čudesni”:
- Oni imaju zajedničkog pretka za kojeg genetičari kažu da je živio prije oko 3000 godina u sjevernoj Arabiji, a to je vrijeme Mojsija i Aarona kad je utemeljeno jevrejsko sveštenstvo.
Profesor Parfit je 2007. pronašao najveću relikviju Lemba, koja je od sedamdesetih godina dvadesetog vijeka bila izgubljena (sakrivena da ne bi bila uništena tokom rata za nezavisnost), i to ni manje ni više nego zavjetni kovčeg.

Ovaj "ngoma lungundu" ("bubanj koji grmi") je po tvrdnjama Lemba vjerna replika zavjetnog kovčega u kojem je Mojsije čuvao tablice s Deset zapovijesti, a koji su prema legendi, Jevreji, preci Lemba, donijeli sa sobom u Afriku. Međutim, naknadna analiza radiokarbonskom metodom pokazala je da je taj drveni kovčeg, u stvari bubanj s tragovima nagorjelih tvari koje ukazuju na moguću upotrebu baruta, star oko 700 godina. U vezi s tim, profesor Parfit pojašnjava da je kovčeg bio nošen pred vojskom u bitkama, te da je, kad bi bio uništen, izrađivana vjerna replika za koju je korišćena i građa originala.
- Ovo je najbliže originalnom kovčegu od svega što danas postoji – kaže Parfit za “ngoma lungundu” koji je nedavno izložen u Harareu, na silnu radost i ponos pripadnika Lemba. Oni su svoju tajnu dugo krili i o njoj raspravljali samo u okviru plemena, a sad smatraju da je vrijeme da cijeli svijet sazna ko su oni zapravo.


Relikvija nad relikvijama

U zavjetnom kovčegu, prema biblijskoj tradiciji, čuvale su se kamene ploče sa deset božjih zapovijesti koje su Mojsiju prenesene na Sinajskoj gori. Sami kovčeg se prema istom izvoru, nalazio u Solomonovom hramu na Brdu hrama (brdo Morija) u Jerusalimu. Kovčeg se posljednji put izričito pominje 623. prije nove ere kada je kralj Jošua naredio da se vrati u hram i tamo ostavi. Nakon toga mu se gubi trag. Potraga za ovom relikvijom traje i danas a u vezi s time postoje i brojne pretpostavke, od one da se kovčeg nalazi zakopan negdje na Brdu hrama u Jerusalimu, do toga da se čuva u kapeli u gradu Aksumu u Etiopiji. Pokušaji da se kovčeg otkrije u spletovima tunela koji postoje u Brdu hrama bili su u proteklim decenijama izvor velikih napetosti između Jevreja i Palestinaca.