Na današnji dan godine 1756.

Na današnji dan 3. decembra godine 1756. desila se bitka na Predišu između osmanlijske i crnogorske vojske.

Osmanlijska vojska, prema istorijskim dokumentima, nije uspjela da dopre na Cetinje.

Bitku je prema predanju kod Crnogoraca i prema narodnim crnogorskim pjesmama, odlučio Nikac Tomanović od Rovina.

Ova Njegoševa pjesma se odnosi na bitku na Predišu:

Чево равно, гњијездо јуначко,
а крваво људско разбојиште,
многе ли си војске запамтило,
многе ли си мајке ојадило!
Људске су те кости затрпале,
људском си се крвљу опјанило;
вазда раниш од Видова дана
јуначкијем и коњскијем месом
гавранове и мрке вукове!
Страшно л' бјеше једном погледати:
дим те црни бјеше приклопио,
сто хиљадах притисло Тураках,
око тебе пушке грмијаху,
фриштијаху хиљаде момаках
а гракаху на јата вранови.
Иза тмине и сунце огрије:
пред вечер се над тобом изведри,
Турке мртве по тебе бројасмо,
погодит се нигда не могасмо
око броја, колико их бјеше.

Quote:

---

Originally Posted by Regi

Na današnji dan 3. decembra godine 1756. desila se bitka na Predišu između osmanlijske i crnogorske vojske.

Osmanlijska vojska, prema istorijskim dokumentima, nije uspjela da dopre na Cetinje.

Bitku je prema predanju kod Crnogoraca i prema narodnim crnogorskim pjesmama, odlučio Nikac Tomanović od Rovina.

Ova Njegoševa pjesma se odnosi na bitku na Predišu:

Чево равно, гњијездо јуначко,
а крваво људско разбојиште,
многе ли си војске запамтило,
многе ли си мајке ојадило!
Људске су те кости затрпале,
људском си се крвљу опјанило;
вазда раниш од Видова дана
јуначкијем и коњскијем месом
гавранове и мрке вукове!
Страшно л' бјеше једном погледати:
дим те црни бјеше приклопио,
сто хиљадах притисло Тураках,
око тебе пушке грмијаху,
фриштијаху хиљаде момаках
а гракаху на јата вранови.
Иза тмине и сунце огрије:
пред вечер се над тобом изведри,
Турке мртве по тебе бројасмо,
погодит се нигда не могасмо
око броја, колико их бјеше.

---

koliko se meni cini, ovi njegosevi stihovi su iz gorskog vijenca (vuk ljeskopoljac, stihovi: od 2481 do 2500), cija se radnja desava mnogo prije 1756-te, pa nisam bas siguran da se odnose bas na tu bitku :)

Ha ha ha ha
Hombre, Njegos je sve pomijesao, nema puno iistorijske istine u Njegosevom Gorskom Vijencu, mislio je na bitku na Predisu.
Zaboravi na Njegosa kao na istoricara...

I prije sam postovao ovaj dokument iz drugog razloga, a sad ga pokazujem zbog njegove sustine, poziva Hercegovcima da pomognu Crnogorcima u bici koja je trebalo da nastupi i koja se zbila tridesetak dana kasnije na Predišu.

Quote:

---

Predstaviću jedan izvanredan dokument to jest proglas mitropolita Save i Vasilija i zbora crnogorskog od 29. X 1756. koji je upućen "Srbima" - turskoj raji, prije pohoda Turaka na Crnu Goru, koji je ubrzo uslijedio, a završen je porazom turskih snaga na Predišu, a Njegoš je baš tu bitku opjevao u stihovima, "Čevo ravno gnijezdo junačko..."

Što je najzanimljivije, Crnogorci se ni u jednom momentu ne obraćaju "Srbima" kao "Srbima", već ih isključivo nazivaju hrišćanima ?!

Ovo je još jedan, izvanredan dokaz, da je Crnogorcima pojam Srbin bio nepoznat i da je taj pojam importovan u Crnu Goru, a da je kasnije krenuto sa posrbljavanjem Crnogoraca !




SVIJETLIM I PLEMENITIM GOSPODARIMA, KNEŽEVIMA I GLAVARIMA I SVIMA UOPŠTE LJUBAZNI POZDRAV OD NAS VLADIKE SAVE I VLADIKE VASILIJA, SERDARA I VOJVODA I KNEZOVA I SVE BRAĆE CRNOGORACA


"Evo vidite kako se podiže na nas turska sila i velika vojska od Bosne i Arbanije. Ako im Bog dopušti oni misle nas poharati i porobiti, a ukoliko bi se naša glava slomila, crkve i manastiri razorili, znate dobro, da ne biste ni vi hrišćani, koji ste u turskom carstvu, imali pogleda pred carevima i kraljevima hrišćanskim, već bi potpuno poginuli i nizašto ostali pod turskim jarmom.
Ali za Boga i za časni krst i za svoju pravoslavnu vjeru ustanite s vašom snagom i oštrom sabljom u našu pomoć, svoje braće hrišćana, protiv ove napasti i vojske turske, koja na nas ide bez ikakve naše zađevice. Niti smo im grada zauzeli, ni zemlju poharali, no sve rade da istrijebe naše hrišćansko ime. Zato braćo naša i naše hrišćanske uzdanice, molimo vas i zaklinjemo Bogom živim i presvetom Bogorodicom i časnim krstom i vjerom hrišćanskom nemojte, braćo, Turcima tajno dati, ni oružje uzeti protiv svoje vjere i nas naše braće.
Ukolko nam vi, braćo, pomognete i Bog dade, te Turčina razbijemo s vašom pomoći, obećavamo i dajemo tvrdu vjeru božiju, darivaćemo vaš zbor. Čuvajte, braćo, ovu našu knjigu (pismo), prevariti vas nećemo, samo da Turčina s vašom pomoći razbijemo, ako Bog dade, aspre će vam gotove biti u ruke, a suviše bićete pohvaljeni pred svim gospodarima hrišćanskim. Molimo vas da odgovorite na našu prešu, da znamo, hoćemo li se u vas pouzdati.
Bog vas veselio i u junačkom zdravlju podržao !"

PISANO NA CETINJU NA ZBORU CRNOGORSKOM, 29 OKTOBRA 1756 GODINE




Kao što vidimo, iz ovog sjajnog dokumenta, Crnogorci ni u jednom momentu ne zovu "Srbe" "Srbima", nego ih zovu hrišćanima, što nama izgleda danas nevjerovatno!
Ovaj dokument još jednom potvrđuje činjenicu, da je srpstvo kasnije, ubačeno u Crnu Goru!

---

Quote:

---

Originally Posted by Regi

Ha ha ha ha
Hombre, Njegos je sve pomijesao, nema puno iistorijske istine u Njegosevom Gorskom Vijencu, mislio je na bitku na Predisu.
Zaboravi na Njegosa kao na istoricara...

---

ja se ne bih usudjivao da tumacim sta je najveci crnogorski mislilac mislio a sta ne :)

Bilo bi dobro da napises na osnovu cega tvrdis da se radi bas o toj bici. Tim prije sto svi dosad (bar meni poznati) iznose tvrdnje da je rijec o bitkama za vrijeme morejskog rata.
Stjepan Mitrov Ljubisa decidno iznosi da se radi o 1688 godini. Slicno je pisao Kirste, Lavrov... pa i Stiglic u djelu Ein Besuch auf Montenegro.
Mnogi od njegosologa tvrde da je dokaz o nekoj bici sa kraja XVII vijeka i to sto Vuk Ljesevostupac pjeva o njoj kao ucesnik

Quote:

---

Originally Posted by Regi

....

Турке мртве по тебе бројасмо,
погодит се нигда не могасмо
око броја, колико их бјеше...

---

Njegoš je pocrnogorčio i Vuka Mandušića, dalmatinskog - morlačkog hajduka, koji nije imao nikakve veze sa Crnom Gorom, pa što da radimo?
Konjokradicu i razbojnika Batrića Perovića je proglasio za jednog od najvećih crnogorskih junaka, pa što da radimo?
Izmislio je i samu istragu ********, glavni događaj u njegovom djelu! Ili je bar 50 puta preuveličao.
Budite ozbiljni nemojte Njegoša shvatati više nego pjesnika, a i opasno je kad se pjesnici shvate da su nešto više nego pjesnici.

Quote:

---

Originally Posted by Regi

Njegoš je pocrnogorčio i Vuka Mandušića, dalmatinskog - morlačkog hajduka, koji nije imao nikakve veze sa Crnom Gorom, pa što da radimo?
Konjokradicu i razbojnika Batrića Perovića je proglasio za jednog od najvećih crnogorskih junaka, pa što da radimo?
Izmislio je i samu istragu ********, glavni događaj u njegovom djelu! Ili je bar 50 puta preuveličao.
Budite ozbiljni nemojte Njegoša shvatati više nego pjesnika, a i opasno je kad se pjesnici shvate da su nešto više nego pjesnici.

---

pa kako sad, kad je toliko lazav bio, da mu vjerujemo za "cevo ravno, gnijezdo junacko..."? :D

Vjeruj, ne vjeruj, ja sam to kao pjesmu naveo, pjesma je dobra, pjesnik je bio veliki !

Kotarski uskoci i njihove borbe sve do Požarevačkog mira su opisane i kod italijanskih i kod hrvatskih istoricara. Da li su Serdar Janko (Mitrović) i Vuk Mandušić (poginuo 1648 god.) bas ti o kojima pise Njegos niko pouzdano ne zna. Osim Njegosevog Gorskog vijenca malo je pisanih tragova o Vuku Mandušiću, a generalni proveditor Leonardo Foskola ne opisuje ga bas u svijetlu kojim ga opisuje Njegos.
Cini mi se da niko ovdje ne posmatra Njegosa kao istoricara i da pjesnicke slobode ne dozivljava kao istorijske cinjenice."сто хиљадах" Turaka na Cevo nije bilo da se svi saberu za sva vremena dok su Turci bili, ali ipak ne rece na osnovu cega ti tvrdis da je bas bitka na Predišu bila moto Njegosevih stihova.
Kad vec govorimo o toj bici, Nikcu od Rovina i Njegosevom odnosu mozda je malo poznata cinjenica da je bas zbog nje i njegovog junastva u njoj Njegos htio da uvede odlikovanje Nikca od Rovina. Da to ne bi izazvalo plemenske zadjevice "zasto bas Nikac, a ne neki drugi..." po savjetu, ne zna se tacno koga, Njegos je odlikovanje nazvao Obilica medalja, a sumnjam da bi iko ozbiljan tvrdio da je on
time pocrnogorcio Obilica.

slazem se sa Regijem, Njegosa treba dozivljavat samo kao pjesnika (istini za volju nijesam presiguran u te kvalitete), a pogotovo je pogresno vezivati pojedine licnosti i njihove licne (ambicije) potrebe da u datom momentu drzavno pitanje tretiraju kao licni usud. starija je Crna Gora od bilo kojeg pojedinca.

U ovom odlicnom tekstu http://www.cafemontenegro.com/forum/...ead.php?t=5568
ima poglavlje o Vuku Mandušiću, napisano na osnovu suvih istorijskih činjenica, to jest na osnovu jednog suđenja i dokumenata sa tog suđenja.

Vidi se iz tih dokumenata, da Vuk Mandušić nema nikakve veze sa Crnom Gorom.

1660.

Crnogorski glavari i mletački predstavnici u Kotoru su potpisali ugovor o miru, čime je izglađeno i oprošteno učešće Crnogoraca na strani Turaka u opsadi Kotora 1657. godine. Od tada Turci nijesu išli u kupljenje harača po Crnoj Gori, nego su to prepuštali crnogorskom vladici, jer su Crnogorci ovu obavezu radije davali uz autoritet vladike.

Prije tačno 250 godina, bitka na Predišu

1756.

U Predišu - Bjelice, došlo je do bitke između turske i crnogorske vojske zbog protivljenja Ahmet-pašinom pokušaju da naplati harač.
I pored toga što je bila nadmoćnija turska vojska je bila poražena, a njihov komandant teško ranjen. Sukob je završen prihvatanjem ugovora potpisanog u Nikšiću početkom naredne godine.

Quote:

---

Originally Posted by Regi

Njegoš je pocrnogorčio i Vuka Mandušića, dalmatinskog - morlačkog hajduka, koji nije imao nikakve veze sa Crnom Gorom, pa što da radimo?

---

O Vuku Mandušiću o kojem pjeva Njegoš dolazi do zabune jer je riječ o čovjeku koji se zvao i prezivao isto kao i čuveni dalmatinski uskok.Vuk Mandušić o kome Njegoš pjeva je autentični crnogorski junak koji je živio u ozrinićskom selu Kuti.Dobio je prezime Mandušić po majci Manduši-Mandi i njega pominje Orfelini 1772 godine.Pominje ga kao učesnika u jednom boju ( imenuje ga kao vojvodu ) zajedno sa Roganom ( pretkom današnjih Roganovića iz Cuca ).U Kutima i danas postoje ostaci od kuće čuvenog Vuka Mandušića.Vuk Mandušić se pominje 1711. u jednom izvještaju i opjevan je u više crnogorskih narodnih pjesama kao i u Gorskom Vijencu.Vuk Mandušić je imao sina i kćer ( od nje, koja je bila udata u Kuče potiče današnje bratstvo Baletića ).Zajedno sa sinom Vuk Mandušić je ubijen 1714 godine u napadu vezira Ćuprilića na Crnu Goru.

Draškove stolice

Čevo.
U prošlosti ratni stožer Crne Gore, Njegoševo "gnijezdo junačko", izazov je za one koji vole da imaju konkretan susret sa prošlošću.

Tomo Bojović, profesor i Čedo Drašković, publicista sa Cetinja napravili su kratak počinak na Draškovim stolicama odakle puca širok vidik na Čevo i njegovu okolinu.

Velike kamene kocke, poređane na brdašcu, odvajkada se zovu Draškove stolice. Predanje kaže da je na tom mjestu znameniti crnogorski vojvoda Draško Popović stolovao i zborovao i sa plemenicima se dogovarao kako čuvati i sačuvati slobodu. Italijanski okupatori su Draškove stolice, kažu, upotrijebili za bunkere. Međutim, Čevljani su ih vratili na staro mjesto.

Raseljeno i nepravedno zaboravljeno, puno istorije, Čevo bi zasigurno moglo biti značajan turistički kutak. Znamenite istorijske ličnosti, kao što su: Simo Kođošija, Vuk Mićunović, Vukotići: Stevan Perkov, vojvoda Petar, serdar Janko i ostali čevski bastaduri ne zaslužuju da padnu u zaborav.

M.D.

http://www.pobjeda.co.me/citanje.php...8-27&id=147891

14. avgusta 1715.

U jednom dokumentu IAK, srijeće se pomen glasovitog crnogorskog junaka s kraja 17. i početka 18. vijeka, Vuka Mićunovića, opjevanog u „Gorskom vijencu”. Riječ je o jednom pismu generalnog providura Anđela Ema nadintendantu J. Bući u kom saopštava da je on „sa bolom primio vijest o smrti Vuka Mićunovića, i serdara Đikana, dvojice ratnika, tako važnih za četovanje na granici”, te da će udovoljiti zahtjevima njihovih porodica, jer se ne može ništa odbiti što je u granicama mogućnosti, na što obavezuje uspomena na takve pokojnike.